Peyami Safa'nın son romanı, benim gözümde baş yapıtı. Öyle bir yapıt ki bu, bir tek hercai menekşesi eksik; kadın-erkek ilişkisi çerçevesinde derin mânâlı konuşmalar, ileri görüşlü esas adam... Bay Safa'nın kadın düşmanı olduğu konusundaki ilk görüşlerimin hâlâ arkasındayım. O sebeple, neredeyse tüm kadın karakterlerinin hoppa ve yüzeysel olmasına da şaşırmayın lütfen. Ama bunu bir kenara bırakacak olursak, yok, yok bu romanda. Thomas More'un Utopia'sına bile Simeranya ile selam göndermiş Bay Safa. Altı çizilecek o kadar çok cümle vardı ki, bir başlasam kitap karalama defterine dönerdi. Ölmeden okunması gerekenler diye bir liste varsa, bu kitap o listede muhakkak olmalıdır. Kesinlikle tavsiye ederim. =)
