Balkan edebiyatını çok okumadım. Ama sevdiğim birkaç yazar var. Tüm kötümserliğine rağmen Emil Cioran Romen bir filozof olarak en çok sevdiklerimdendir. Bir başka Romen yazar Panait İstrati de iyi bir yazar. Okuduğum tek kitabına (Kodin) rağmen bunu söyleyebilirim. Kitap 3 öyküden oluşuyor. Küçük bir çocuğun (Adrian) gözünden anlatılan yoksul insanlara (küçük adamlara değil ) dair öyküler. Kısa ama çarpıcı. Üç öykü de sıradışı birer karakter üzerine kurulu. Bunlardan birincisi (Kodin) ve üçüncüsü (Kir Nikolas) gerçekten okunduktan sonra kolay unutulacak karakterler değil. İkinci öykü maalesef çok zayıf kalmış. Özellikle güçlü iki öykü arasında.
Kitabın genel özelliklerine gelince.Yalın bir dille yazılmış. Uzun uzun karakter tahlilleri, betimlemeler yok. Vecizeler ,süslü anlatımlar gibi dertleri yok yazarın. Bu nedenle yüksek edebiyat beklentiniz olmadan vukuata dayalı insanlık hallerini ( emek, ekmek, şarap, aşk,iyilik, kalleşlik,merhamet,zorbalık) okumak isterseniz tavsiye ederim.
