Okuma Listem
İslam Düşüncesine dair de bir kaç temel eser:
1- Kader Risalesi- Hasan el Basri
2- El Beyan ve'tebyin- Cahız
3- Kitabu't Tedvir- Cahız
4- El İbane- İmam Eşari
5- Makalatu'l İslamiyyin- Eşari
6- Nedensellik Kitabı- Kadı Abdulcebbar
7- Tehafutu'l Felasife- Gazzali
8- Mustasfa- Gazzali
9- Munkiz- Gazzali
10- Kitabul Tevhid-
Hikmetin hakikatine erişen kimse, onun lezzetinin bütün lezzetlerin üstünde olduğunu bilir, bundan dolayı başka bir lezzete iltifat etmez ve hikmetten başka bir durumda bulunmaz.
Sayfa 265
İskender'e sordular: "Babanı mı çok seviyorsun, yoksa hocanı mı?" Dedi ki: "Hocamı, çünkü babam fani hayatımın sebebi, ögreticimse baki hayatımın sebebidir"
Sayfa 259
Mademki sevginin hakikati, arayanın tasavvurunda kendisiyle birleşmenin yetkinlik olduğu bir şeyle birleşimi aramadır ve dediğimiz gibi her bir var olanın yetkinliği ve üstünlüğü kendisine taşmış olan bir birliğe (vahdet) göredir, o halde sevgi, üstünlük (şeref), erdem ve yetkinliği aramadır ve bu arama onda ne kadar çok olursa, onun yetkinliğe arzusu daha çok ve ona erişmek kendisine daha kolay olur.
Sayfa 248 - Litera yayıncılık
Filozoflar bu sebeple ölümün biri iradi, diğeri tabîi olmak üzere iki türü olduğunu söylemiş ve aynı şekilde hayatı da zikredilen adlandırma ile iki türe ayırmışlardır. 'İradi ölüm', şehvet isteklerini öldürmek ve onun karşı koymasını terk etmektir. 'Tabîi ölüm'ise nefsin bedenden ayrılmasıdır. 'İradi hayat', yiyecek ve içeceğe bağlı dünyevî fâni hayattır. 'Tabîi hayat' ise sürekli mutlukuk (gubt) ve sevinç (sürûr) içerisinde olmaktır. Filozof Platon der ki: İradî olarak öl ve tabîi olarak yaşa! Muytasavvıf hekimler de şöyle demişler: Ölmeden önce ölünüz!
Sayfa 170 - Litera yayıncılık
Ahlak-ı Nasirî
İslam ahlak düşüncesinde İbn Miskeveyh'in Tehzibu'l Ahlak'ından (Ahlak'ın Terbiyesi) sonra Tusî tarafından daha kapsamlı bir şekilde yazılmış olan bu eserde başta İbn Miskeveyh olmak üzere Kindî, Farabî, İbn Sina ve Gazzalî gibi İslam düşünürlerinin yanı sıra ayrıca Sokrat, Eflatun ve Aristoteles gibi eski Yunan düşünürlerinin de görüşlerinden faydalanılarak ahlakî yaşamın ve mutlu olmanın ilkeleri ortaya konulmaktadır.
Sayfa 74 - Kalender YayıneviKitabı okudu
Nasiruddin Tusi, Ahlák-ı Nasırî
Buna göre felsefe (hikmet) iki kısma ayrılmıştır: Biri bilgi (ilim), diğeri eylemdir (amel). İlim, insanın gücü ölçüsünde varlıkların gerçekliklerini tasavvur etmesi ve oldukları durum üzerinde onların hüküm ve eklentilerini tasdik etmesidir. Eylem ise insanı, gücü ölçüsünde noksanlıktan yetkinliğe götürme şartıyla, kuvve hâlinde olanı fiile çıkarma bakımından hareketleri tekrarlayarak yapmak (mümarese) ve sanatlarla uğraşmaktır. Herhangi bir kimse bu iki manayı (ilim ve eylemi) elde ederse o kimse yetkin bir filozof (hakim) ve erdemli bir insandır; onun mertebesi insan türleri arasında en yüksekte olur. (...)
Sayfa 25
Araplar bilim, fen, felsefe adına akıl ve deneye dayanan her ne varsa, Bizans’tan aldılar. Sonraları Acemler gibi Türkler de bu bilgileri Araplar’dan öğrendiler. Serbest düşünüldü Arap filozofları Meşai ve İşraki adlarıyla ikiye ayrılmışlardı. Meşailer Aristo’nun, İşrakiler Eflatunun yolundan gidiyordu. Dine bağlı İslam uluları da Mütekellim ve Mutasavvıf adlarıyla ikiye ayrılmıştı. Mütekellimler, bölünmeyen parçayı (atomu) kabul ederek Demokrit ve Epikür felsefelerine; mutasavvıflar da, İskenderiye filozofu Eflatunun, yeni eflantuculuk sistemine inanmışlardı. Pisagor’un, Zenon’un eserlerini çeviren ve öğretenler de vardı. Bu sonuncu filozofun öğrencilerine Revakiyün adı verilirdi. Muhiddin-i Arabi’nin “değişmez örnekleri” Eflatunun idea’ larından başka bir şey değildi. Metafizikten başka ahlak, siyaset, ev yönetimi bilimleri de Aristo’dan alındı. Ahlak-ı Nasiri, Ahlak-ı Celali, Ahlak-ı Alai gibi kitaplar genellikle ahlak, siyaset, ev idaresi bölümlerine ayrılır ve tümü Aristo’yu taklit ederek yazılmıştır.
Sayfa 64 - toker yayınlarıKitabı okudu
