'İçinden merdiven geçen bir apartman boşluğu...
Ki her basamağı, yine boşluğa...'
Sayfa 20 - {Çatıdaki çimenler-jehan barbur}Kitabı okudu
"...Kafamı balkonun demirlerine dayayıp aşağı baktım. Çeşme'nin düştüğü mesafe bizim dairenin yüksekliğinin en az iki katı olmalıydı. "Çığlık atmadı," dedim.
"Efendim?" Bakışları sevecen, sesi merak yüklüydü.
"Çeşme aşağı düşerken bağırmadı. Sence bu mümkün mü?"
"Belki? Belki de gerçekten bir intihardır. O zaman kendini ölüme zaten hazırlamış olmalı, değil mi?"
Başımı iki yana salladım. "İnşaat halinde bir bina düşün," dedim. "Ve ben de kendimi onun çatısından aşağı atarak intihar etmeye karar vermiş olayım. Eğer merdivenlerin parmaklıkları henüz inşa edilmemişse, inan bana, basamakları apartman boşluğu tarafından değil, duvar tarafından tırmanırım. Hiç kimse ölene kadar ölüme hazır değildir." "
Sayfa 69 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Hiçbir yolun sonunda hiçbir şey yoktu. Her yer dünyaydı. Başka hiçbir alt başlık yoktu.
Apartman boşluğunda yapayalnız bir kız çocuğu, bütün boşluğu içine çekercesine ağlıyor.
Sayfa 78 - ykyKitabı okudu
“İnşaat halinde bir bina düşün," dedim. "Ve ben de kendimi onun çatısından aşağı atarak intihar etmeye karar vermiş olayım. Eğer merdivenlerin parmaklıkları henüz inşa edilmemişse, inan bana, basamakları apartman boşluğu tarafından değil, duvar tarafından tırmanırım. Hiçkimse ölene kadar ölüme hazır değildir.”
