Yüce Krezüs,Aslan kral !Şüphesiz bir devletin devamı için bilgili vezirlerin denetiminde bir hazine ve güçlü ordu şarttır ama bir milletin kendisi olarak bahtiyar bir ömür sürmesi ,ancak sağlam cultura sayesinde mümkündür O culturanın kıvama ermesi için bilgiler,bilginler ve sanatçılar başta olmak üzere bütün bir millet uzun çağlar boyunca taş üstüne taş koyarak şehrin duvarlarına ruh üfler,gelenek oluşur ,Cultra bir milleti millet yapan ortak vicdandır ,töredir,sophiadır ,anlayıştır
Sayfa 29
"Yüce Krezüs, Aslan Kral! Şüphesiz bir devletin devamı için bilgili vezirlerin denetiminde bir hazine ve güçlü ordu şarttır ama bir milletin kendisi olarak bahtiyar bir ömür sürmesi, ancak sağlam bir cultura sayesinde mümkündür. O culturanın kıvama ermesi için bilgeler, bilginler ve sanatçılar başta olmak üzere bütün bir millet uzun çağlar boyunca taş üstüne taş koyarak şehrin duvarlarına ruh üfler, gelenek oluşur. Cultura bir milleti millet yapan ortak vicdandır, töredir, sophiadır, anlayıştır. Devletlerin birer adı, birer de ömrü vardır. Tıpkı yatağında ilerleyen şu gördüğünüz kutsal Hermos gibi. Bu ırmağı yüzyıllardır yaşatan şeyin, sağlam dere yatağındaki kumlar olduğunu inkâr edemeyiz. Bu kumlar çok uzun tarihten bu yana, siz deyin çağlayarak, yuvarlanarak, sürüklenerek, arınarak, şekillenerek; ben diyeyim bilgeler, bilginler ve sanatçıların acıları, sevinçleri, duyguları ve hayalleriyle yavaş yavaş birikerek, toprağın üzerinde sağlam bir katman oluşturmuş ve böylece suyu taşıyıp durmuştur. Şimdi bu Mikra Asia topraklarında hüküm sürmüş Hattileri, Luvileri, Akaları, Akatları, Phrygialıları, Troyalıları, Hititleri ve diğerlerini düşünün; tarihini bildiğiniz, adını hatırladığınız yığınla devleti ve krallarını düşünün. Hepsi bu coğrafyanın zaman ırmağında bir sel misali bazen coşkuyla aktılar, bazen cılızlaştılar; kâh fakir oldular, kâh zengin..."
Sayfa 29Kitabı okudu
Saatlerce yürüyebilir
Sayfalarca yazabilirdim
Artık ne yürümek
Ne de yazmak
Sessizce beklemek
Sessizce seyretmek
Ne sevmek
Ne gitmek
Bir parça Saadet
Bir parça ekmek
Biraz rüzgar
Bir kaç insan
Son demimde bahtiyar
Halit Aslan
Geçiyor önümden sirenler içinde
Ah eller üstünde, çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevdanın hüznü
Aslan gibi göğsü, türküler içinde.
Rastlardım avluda hep volta atarken
Cigara içerken yahut coplanırken
Kimseyle konuşmaz dal gibi titrerdi
Çocukça sevdiği çiçeği sularken.
Diyarbakırlıymış adı Bahtiyar
Suçu saz çalmakmış öğrendiğim kadar
Geçiyor önümden gül güzlü Bahtiyar
beyaz kundak üstüne karakalem kanıtıdır
Yaşamak emirdenmiş demirden eldivenleriyle
Eğip büküyormuş yontarak günlerin hayasını
Babamsa fotoğraflarda bir başka cevval
Aslan boğmuşta yuvasına dönmüşlerin teriyle
Kaş çatıp bıyık burmaların arasında mükemmel
Yıkmış omuzlarının üstüne silkeleyerek yüzünü.
Devletinve tarihin yüklediği ödev gibi koşulsuz
Anamın dudaklarına çekilmiş yorgunluğun uykusu
Yapma çiçek tadıyla büzüşmüş objektife çocuklar
O sığıntı kuşlar
Bandolar ve çemkiren top sesleri
Ve o büyük şaşılıkla
Değmemiş yok yere yoklanan sakarlığa
Korkunun karanlığından bir zarar.
...
Ben ki henüz
Çerçevelere sığmayacak kadar yokmuşum
Diken uçlarına doğmuşum ana rahminde bahtiyar
Uzatıp köhne günlerime muhayyel gemileri
Kaderden bir keder örtüyormuşum başım gözüm üstüne.
Sayfa 15 - yavuz altınışıkKitabı okudu
Atasözü, Deyim, Söz Sanatları
_Türk savaşır, rus sevişir, yunan düşünür, arap da masal anlatır. Yunan
_Araplar kadar güzel masal uyduran, Farslar kadar güzel anlatan, Türkler kadar da bu masala inanan 2. bir millet yoktur. Azeri
_Bir yanlışı haklı çıkarmaya çalışmak, onu iki kat büyütür. Fransız
_Cahiller, okumuşların cevaplayamayacağı soruları sorarlar. İran
_Yılan
Kod Adi: Bahtiyar
Geçiyor önümden, sirenler içinde, Ah, eller üstünde, Çiçekler içinde. Tabutunda mor dağların büyüsü, Dudaginda yarim bir sevdanın hüznü; Aslan gibi göğsü, türküler içinde.
Rastlardım avluda, hep volta atarken, Cigara içerken Yahut coplanırken. Sırtını duvara verip öyle tünerdi. Kimseyle konuşmaz, dal gibi titrerdi; Çocukça sevdigi çiçeğini sularken.
Diyarbakır'lıymış, kod adi: Bahtiyar. Suçu saz çalmakmış, öğrendiğim kadar.
Beni tez saldılar, o kaldı içerde
Çok sonra duydum ki
Yozgat’ta sürgünde.
Ne yapsa, ne etse, üstüne gitmişler; Mavi gökyüzünü ona dar etmişler.
İki dişi de kırıkmış öldügünde.
Gazetede çıktı üç satır yazıyla; Uzamış sakalı, Ve çatlamış sazıyla. Birileri ona "ölmedin" diyordu, Ölüm ilanında kan gülüyordu. Yüz-yüzeydim, bir devrim enkazıyla.
Geçiyor önümden, gül yüzlü Bahtiyar. Yaralıyım, yerde kalan sazı kadar.
Sayfa 118 - Anka Yayınları 7.Basım Ağustos 2002Kitabı okudu
Türk Edebiyatı Dergisi - Sayı 570Türk Edebiyatı Dergisi · Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları · 20215 okunma
kitapları çize çize okuyan ben miydim?Neden çizerdim?çizdiğim satırları sonra ne yapardım?dönüp dönüp okur muydum?okuyup ezberler miydim?kitaplar ve mevsimler...hangisidir beni eksilten,bitiren,varlığımı dağıtan?dağıtan?..
Sayfa 36
“Zaman eskiyor, hatıralar eskiyor. Zamanı terk edişlerle, vedalarla biz eskitiyoruz.”