... ınsanoğlu bezirgan olduktan sonra her şeyi alıp sattıktan sonra, insan olmaktan cıktı. Yüreği alıp sattı insanoğlu, yürek, yureklikten cıktı. Aşkı, sevgiyi, dostluğu, kardeşliği, barışı, arkadaşlığı, kandaki sıcaklığı, güzelliği alıp sattı insanoğlu, insanoğlu insanlıktan cıktı, oburlaştı. Biriktirme hastalığına tutuldu...
Sayfa 82Kitabı okudu
"insanlar doğar, yaşar ve ölürler "ama hayatın döngüsünde bir yerlerde acı çekerler, gülerler, eğlenirler.
Sayfa 48Kitabı okudu
İleriki İnkılâpçılara
İnkılâp köyde olur. Köyde doğar. Köyde büyür.
Yirminci asır medeniyeti karşısında kendi muhitinin iptidailiğini ve içinde yaşadığı cemiyetin geriliğini gören her gencin içi sızlar ve ileriye doğru hamle yapmak ihtiyacını duyar.
Gönlünde bir memleket aşkı tutuşan ve beyninde bir milliyet mefkuresi parlayan insan, yurdunu dilediği gibi mamur ve
"Ölüme bu kadar takılıp kalma oğul! İnsanlar ölmek için doğuyor. Zaman bir bezirgân, ölüm alır, ölüm satar. Gecede ve gündüzde, gençte ve yaşlıda, iyide ve kötüde hep budur yaptığı. İnsan gaflete kapılıp zamanı öldürdüğü için yapar bunu. Bir intikam alır gibi. Ve zamanlar öldükçe ölümün zamanı gelir. Kaçışı olmayan, kurtuluşu bulunmayan andır o. Bir yerde susmak gibi; bir yerde konuşmak kadar... Ebedî hakikatin ta ken- disidir ölüm. Her başa gelecek ve tek başına olacak."
“Ayrılışın iztırabıdır beni düşündüren babacığım, yaşlılığın verdiği sıkıntıdır. Yoksa bilmez miyim ölümün yalan dünyaya gerçek teselli olduğunu. Ayrılık, hasret ve hicran... İşte ölümden zor olan."
Sayfa 141Kitabı okudu
