MADENCİYE AĞIT
Kömürden daha kara gözleriyle
İndi, yerin altına madenci.
Vurdu kazmayı, durmadan, yorulmadan.
Akıyor kömür, akıyor kömür
Kazmayı vura vura
Geçiyor ömür.
Kömürden daha karaydı gözleri.
Vardı içinde, bir gönül yarası
Bilir misiniz...
Bizim harabeye dönmüş kentlerimizde,
balıkçı ağlarında yaşanan can pazarı misali her gün can pazarları yaşanır,
ölüm koroları hiç susmaz.
Kese kağıdı değildir patlayan,
metal kuşlardan bombalar yağar,
göğümüzde serçeler uçmaz.
Demir leblebiler gezinir içimizde,
kan göllerimizde nilüferler açmaz.
Bilir misiniz...
Bizim harabeye dönmüş kentlerimizde,
balıkçı ağlarında yaşanan can pazarı misali her gün can pazarları yaşanır,
ölüm koroları hiç susmaz.
Kese kağıdı değildir patlayan,
metal kuşlardan bombalar yağar,
göğümüzde serçeler uçmaz.
Demir leblebiler gezinir içimizde,
kan göllerimizde nilüferler açmaz.
Bu zindan, bu kırgın, bu can pazarı,
Macera değil.
Yaşamak, sade '' yaşamak ''
Ahmed Arif
Adana’ya ağlasam, Antep mahsun kalır. Urfa’ya üzülsem, Malatya’nın boynu bükük. Adıyaman’a yardıma gitsem, Kilis öksüz kalır. Diyarbakır ne oldu desem, Hatay’dan haber yok. Maraş’ta kıyamet koptu. Türkiye’de can pazarı…..
Ateş düştüğü yeri değil hepimizi yaktı…
Özgür olmak istiyoruz, hepsi bu. Yaşamımıza bir anlam, bir amaç kazandırmak istiyoruz.
Sayfa 155 - Can yayınlarıKitabı okudu
