Hayat şartlarının değişmesi ve modern dünyanın etkisi ile başkalaşan düşünce sistemi, Divân edebiyatının halktan tamamiyle kopmasına yol açmıştır. Ancak daha da önemlisi, Cumhuriyetle birlikte, pek çok alanda olduğu gibi, Divân edebiyatına karşı da organize bir düşmanlığın başlamış olmasıdır. Saray edebiyatı, yüksek zümre edebiyatı edebiyatı, aristokrat edebiyatı, havas edebiyatı gibi yakıştırmalarla âdeta bir suçlu muamelesi yapılmış ve başta aydınlar olmak üzere Batı alternatifi karşısında bu edebiyat küçümsenmiştir.
Sayfa 8Kitabı okudu
S. Selim devrinde de acem şairleri yine itibar görüyor, el üstünde tutuluyordu. Fakat bundan S. Selim’in rahatsızlık duyduğu şiir ve edebiyatın ve diğer sanatların Osmanlı ülkesinde de yayılması ve yerleşmesine gayret göstermesinden anlaşılıyor. Bu maksatla Çaldıran seferi esnasında uğradığı Tebriz’de ne kadar, şair, naşir, san’at erbabı bulduysa beraberinde İstanbul’a getirmiş, yerleştirmiş ve Türklerin bunlardan yetişmesini arzulamıştır. Buna rağmen halkın Türk san’atkarlarma başvurmayıp İran’dan gelenleri tercih ettiğini öğrenince nedimi Hayali Ç.’ye üzüntüsünü ifade etmiştir.
Sayfa 79Kitabı okudu
“MİM KİTABI: Bir Harf Bir Medeniyet...”
Yazar Prof. Dr. 
İlhami Yurdakul bu kitapta kültür ve medeniyetimizi Mim süzgecinden geçirmiş.
Sanattan Edebiyata, Siyasetten Tasavvufa, Sözlü Kültürden Bürokrasiye, Mistisizmden Rüya Tabirlerine, Medreseden Mektebe, İslam Tarihinde Ebced hesabından Musikiye, Gizli Teşkilatlara kadar her alanda kullanılan Mim harfi sembolizmini ele almış..
Yurdakul, Osmanlı arşiv belgelerinde rastladığı bir olayın peşine düşerek 20 yıl boyunca Mim harfini araştırmış. Çünkü belgelerin birinde; Sultan II. Abdülhamid, sadrazamının mühür ve Mim rumuzu kullanmasını yasaklıyor, bunun yerine arzlarında bizzat ismini yazmasını emrediyormuş. Belgeye göre, sadrazam, sultanın bu emrinden ciddi şekilde rencide olmuş. Siyasi bir krize dönüşen bu problemi anlamak için, yazarımız da bu tek bir harfin monografisini yazmış..
Birkaç kısa bilgi daha: ‘Mim’ harfi, Divan Edebiyatında sevgilinin ağzına benzetiliyordu. Hurûfilik düşüncesinde Hz. Muhammed’i temsil ediyordu. Tılsımlı eşyaların üzerinde peygamberi hatırlatması için kullanılıyordu.
‘Yedi Mim Duasında’ sembolik bir anlamı, namazlarda secdeye varan insanı, Kıyafetnâme İlminde eldeki Ömür Çizgisini temsil ediyordu..
Kitabı okurken oldukça keyif aldım. O kadar güzel bilgiler verilmiş ki, alıntı yaparken seçmekte zorlandım. Bu tür araştırma ve tarihe yönelik kitaplar okumak hoşunuza gidiyorsa, ve Mim’in kullanım yasağının nedenini siz de merak ediyorsanız, mutlaka okumalısınız...
XIX’uncu yüzyılın sonlarından bu yana ancak, bir araştırma ve inceleme alanı olarak, Türk halkbiliminden söz edilebilir. Daha önceleri, kimi bilginler ya da yazarlar farkına varmadan Türk halkbilimine katkıda bulunmuşlardır. Bunların en eskisi Kaşgarlı Mahmut'un büyük yapıtı, Divân-ı lugât-it-Türk (Xl'inci yüzyıl), atalar sözü, halk şiiri, inanışlar, töreler ve törenler, v.b. konularda Anadolu önesi Türk halk kültürünün incelenmesinde başvurulacak önemli bir kaynaktır.
Oğlancılığın zaman içinde bir üstünlük işareti taşır hale getirilmesiyle oğlanlara yönelik övgüler almış başını gitmiştir. Divan Edebiyatı denilen edebiyatın en önemli konusu, işte bu oğlanlara yönelik övgülerdir. Bu şiirlerde, güzel sevgili olarak tasvir edilen tipler büyük ölçüde erkek güzeli oğlanlardır. Bunlar kadın gibi tasvir edilmişlerdir. Sevgili, Divan Edebiyatı'nda oğlanken, halk edebiyatında kadındır.
Sayfa 75Kitabı okudu
