“Koyup ibrahim Ethem tacı tahtı,
Yeri külhan oluptur aşk elinden.
Zihi, Mansur ki maşukun yolunda,
Başı berdar oluptur aşk elinden.
Ne gördü Leyla'nın yüzünde Mecnun?
Ki sergerdan oluptur aşk elinden.
Ne gördü Züleyha Yusuf yüzünde?
İşi efgan oluptur aşk elinden.
Muhabbet derdine düşeli bülbül,
Dili handan oluptur aşk elinden.
Yunus Emre bu hasrete bu zara,
Acep mihman oluptur aşk elinden.”
Ben toprak oldum yolunda
Sen aşırı gözetirsin
Şu karşıma göğüs geren
Taş bağırlı dağlar mısın
Harami gibi yoluma
Aykırı inen karlı dağ
Ben yârimden ayrı düştüm
Sen yolumu bağlar mısın
Karlı dağların başında
Salkım salkım olan bulut
Saçın çözüp benim içün
Yaşın yaşın ağlar mısın
Esridi Yunus'un canı
Yoldayım illerim kanı
Yunus düşte gördü seni
Sayru musun sağlar mısın.
Yunus Emre
Erenlerin yolları inceden ince imiş Süleyman'a yol kesen şol bir karınca imiş
...
Dört kitabın manasın okudum, tahsil kıldım. Aşka gelince gördüm, bir ulu hece imiş.