Bilmecelerin alâlarını sen benden işit... "Sev çiçeği sevsen çiçeği sen sevdin sen bıraktın, beni bir hercai mi sandın? Hay deveciler köçeği, has bahçenin piryol çiçeği" nedir o bil bakayım ?
usul usul intizarı çürüten
bu hercai diken, bu çılgın arzu
sürüklüyor imkansız muştuların
eşiğine gönül vadilerini
bir ağaçtan düşen yapraklar gibi
düşüyorum tanyerine
ya topla yaralı kırlangıçları
ya da bu vefasız şarkıyı bitir
özgürlüğe giden tutsaklar gibi
siyah gözlerine beni de götür
ve ben neden topladım bunca sözcüğü
apar topar
ve telaşla…
…
ve ben neden topladım bunca sözcüğü
yalan yanlış ve aşkla…
…
cama yazılmış ilk dizesiymişiz şiirin
oysa
ne çok
silinmişiz…
…
Ben neden topladım bunca sözcüğü
suslar, puslar ve sisler bana hercai bir eşlikçiyken
yitirdiğim surları kazanır mıyım yeniden
soytarısız.
Neden topladım bunca sözcüğü
neden?
Pek çokları çağımızda insanların, hele ki kadınların değiştiğini söylüyor. Artık aşkların eskisi gibi derin yaşanmadığını, kimsenin kimseyi beklemeye yanaşmadığını, aşıkların hercai hevesler peşinde dolandığını anlatıyor.