ATSIZ'DA DİL VE EDEBİYAT
Dil: Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü mezunu olan ve bitirme tezini, Osmanlı döneminde sade Türkçe akımının öncülerinden Edirneli Nazmi'nin Dîvân-ı Türkî-i Basît'i üzerinde yapan Atsız'ın dil konusundan uzak kalmayacağı ve bu konuya sık sık temas edeceği açıktır. Onun, Türkçe konusundaki düşüncelerine
sevgiyle hatırlıyorum
bir çocukluğun ipekliğini
el ele
sesim kayıp
şu renksiz sabah alsın beni
tıpkı bir kök gibi
gözlerini kaybediyorum
yaprakların gözleri arasında
Sayfa 112Kitabı okudu
the last one,
İçimde koca bir boşluk var, tarifsiz ve anlamsız. Her sabah gözlerimi açtığımda, bu boşluğun içinde debeleniyorum. Yaşam denen bu oyunun bir parçası mıyım, yoksa sadece rastgele atılmış bir zar mıyım, bilemiyorum artık...
Düşlerim bir zamanlar yıldızlar gibiydi, parlıyordu gecenin karanlığında. Ama şimdi, o yıldızlar kayıp.
Gökyüzünde sadece
Birisini kayıp ettikten sonra, ona sarılma ihtiyacı hissettiğin bir an olur. Bu an belki ertesi sabah belki üç sene sonra gelir ama muhakkak gelir. İşte ben
öyle bir anda, sırtımı döndüm dünyaya herkes ordaydı sen yoktun. Herkesin çokluğu senin yokluğun kadar etmiyordu.
TOZLU SAHİFELERDEN ÇIKIP YÜREKLERE YERLEŞEN KAHRAMAN: KÜR ŞAD (BOZKURTLARIN ÖLÜMÜ)
Olay Örgüsü
İncelemeye geçmeden önce romanın genişçe bir özetini vermek faydalı olacaktır.
Olay 621 yılında, bir yaz gecesi başlar. Yüzbaşı Işbara Alp'ın buyruğundaki Gök Türk erleri bozkırda uyumaya çalışmaktadırlar. Ertesi gün Çin'e akın
Bunlar mı Ademoğulları pehh :D
‘Uyan sevgili eşim, Cennetin bana verdiği en son ve en güzel armağan, hayatımın zevki,
Uyan, sabah parlıyor ve tertemiz ova bizi bekliyor; günün başını kaybederiz,
Baharın bitkileri nasıl canlandırdığını, limon korusunun nasıl büyüdüğünü, mürlerin damlalarını, huzur verici kokulu kamışları görelim,
Doğanın renklerini nasıl dağıttığını, arıların çiçekleri nasıl emdiklerini ve onların çevresinde uçuştuklarını izleyelim.'
Unutuyoruz unutturuyor yaradan
Ağustos sıcağında ter boşanırcasına başından
Ocakta Soğuktan hisedilmez olunca ellerim
Seni hayal ederken gözlerim
Unutuyoruz unutturuyor yaradan
Efkar başında pervane gibi döndüğünde
Özlem her zerreme yayıldığında
Geceler sabah olmadığında beyhude