Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
96 syf.
9/10 puan verdi
Çok ilginç ve okunaklı bir kitap. Özellikle Nietzsche yi ve Dostoevski yi sevenler için birebir. Kitapta bu 2 dahinin etkileşiminden , düşünce farklılıkları ve benzerliklerinden epeyce bahsediliyor. Gerçi çok az da olsa Nietzsche yi gömme eğilimi duyulsa da, genel olarak her 2le , hayatıyla ilgili güzel notlar var. Sevdim.
Tahir Sami Bey
Mustafa Kutlu 'dan okuduğum ikinci eser olan bu kitap, konu seçimi ve konunun işlenişi bakımından hoş denebilecek bir eser. Esere başlarken kendimi Osmanlı'nın son dönemlerinde geçen bir hikaye okuyacakmış gibi hissetmeme sebep olan meslek adları, dil ve üslup yer almaktaydı fakat okudukça hikayenin yakın bir zaman diliminde yaşandığını
Hiçbir ahlaki sınır tanımayan üretim/tüketim etkinliğimiz, dünyanın kaynaklarını yok etmenin de ötesinde, nereye gömeceğimizi bilemediğimiz kadar çok atık üretmektedir.Artan sayımız,azalan kaynaklar ve değişen iklim yapıları hepimizin önünde gelişen, kendi ellerimizle kurguladığımız sonumuzun başlangıcıdır.
Sona yaklaşırken yazarın notu
#ZiyaMeral
#Budala
#Nietzsche ve #Dostoyevski karşı karşıya
#okudumbitti
Dostoyevski ile 1887'de şans eseri, #YerAltindanNotlar romanının Fransızca çevirisi sayesinde tanışır. Sonra #SucveCeza
#Budala
#Cinler'i okur.
#Ezilenler'i okurken gözünden yaş gelmiştir. Onu derinden etkilemiş bir yazar. Hem onu hem Dostoyevski ile olan bağını öğrenmek adına güzel bir kitap olmuş. Sayfa sayısı az derinliği fazla olan kitabı tavsiye ederim. Bu arada Budala ile olan bağını da merak edin bence.
Nietzsche'in tanrı öldü sözü bence hala ikilem de gibi.. Neyse sonra tartışırız zaten bu konuyu #ŞenBilim kitabında anlattı unutmadan onu da okuyalım.
Bilmiyorum var mıyım? Öyle bir amacım olmalı mı onu da bilmiyorum. Her yaşam kendini yaratır kanaatimce.
Her kitapta olduğu gibi bu kitapta da hem katıldığım hem de katılmadığım noktalar oldu. Doğan hocanın üslubunu samimi buldum. Bu hoşuma gitti diyebilirim.
Kitap, farklı bölümlerden oluşmakta. Her bir bölümde ayrı konular ele alınmış
Ağlama Karanfil..
18 yıl önce 2004 yılında Mehmet Ocaktan'ın Nesil Yayınlarından bastırıp çıkardığı kitabı 'Yüreğimin Son Kalesi' deneme türünde yayınlanmış bir eser.
Türkiye'nin yıllardır hafızalardan silinmeyen, kanayan yarası olarak durmadan kanatılan meselelerinden biri olan 'başörtüsü düşmanlığı ve yasağı' üzerine serzenişlerini
Nietzsche, Dostoyevski ve Hz. İsa... Yazar Ziya Meral’in –önsözünde belirttiği gibi– en çok ilgisini çeken şahsiyetlermiş. Bu üç şahsiyetin de ortak noktada buluştuğu bir kavram var: “Budala”...
Nietzsche Dostoyevski’den etkileniyor, bunu zaten çoğumuz biliyoruz. Ama Dostoyevski’yi doğru anlıyor mu? Yoksa onun yapıtlarını kendi düşünce sistemine göre mi yorumluyor? Dostoyevski’nin düşüncelerini tam anlayabilmek için birkaç eserini okumak yeterli midir? Zira Nietzsche, çeviri olmamasından dolayı üstadın eserlerinin çok azını okuyor.
Anlatmak istediğini dallandırıp budaklandırmadan anlatan öğretici bir kitap olmuş. Bilgi karmaşası/kirliliği yok. Biyografik özelliklere de sahip. İki düşünürün felsefelerini anlatıp, katıldığı ve katılmadığı yerleri söylemiş Ziya Meral. Bir oturuşta okudum ve hiç sıkmadı. Açıkçası bu kadar az okunmasına da şaşırdım. İçinde biyografik unsurlar barındırmasından dolayı Nietsche’nin eserlerinin okunması şart değil ama Dostoyevski’nin eserlerini –en azından belli başlıları– okuduktan sonra başlansa çok daha verimli ve keyifli olur, bence yani.
İlgisi olanlara kesinlikle önerilir.
Nietzsche Mesih Karşıtı adlı kitabında Hz. İsa'yı "budala" olarak tanımlamaktadır. Bu bir hakaret değil, Nietzsche'nin, Dostoyevski'nin Budala adlı romanından etkilenerek geliştirdiği psikolojik bir analizdir.
Ancak, Nietzsche'nin "budala" kelimesini kullanışına ve Dostoyevski'nin Budala romanına bakıldığında, ikisinin arasında bir benzerlik yerine, tam tersine Tanrı, gerçek, ahlak, umut ve gelecek konusundaki inançlarından kaynaklanan, derin bir çatışma su yüzüne çıkmaktadır.
19.ve 20. Yüzyılların özünü ve ruhsuzluğunu daha yolun başında sezmiş, aynı sorunlara dikkat çekmiş, ancak farklı çözümler üretmiş iki düşünürün, Nietzsche ve Dostoyevski'nin, yaşamlarının ve fikirlerinin çatışması, aynı soru ve sorunlarla bocalayan çağımız insanı için önemli ipuçları barındırmaktadır.
140 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Böyle bağıra bağıra ellerinde bayraklarla İzmir Lokantasının camlı kapı kanadını, birden arkaya çarptırarak içeriye daldılar…
İçeride kimler mi var?
Elbette Aziz Nesin ve Mansur Tekin.
Devamını, Aziz Baba’nın yeren, güldüren, hüzünlendiren anılarının yer aldığı "Salkım Salkım Asılacak Adamlar" kitabından okumalısınız.
Ben ise burada
Bizim topraklarımızdan böyle bir kitabı yazabilen bir kalem çıkmış olması büyük bir keyif. Felsefeye yüksek ilginiz yoksa veya felsefe öğrencisi değilseniz sıkıcı gelebilir. Bu tür kitabı layıkı ile okuyup anlayan bir dünyada yaşamak dileği ile..
Meral Çelen'in Anıları
Çocukluk ve ilk gençlik Yıllarım- Aziz Nesin'li Yıllar.
Mart 2016 2.basım 840 sayfa Nesin Yayınevi.
Aziz Nesinle iki kez evlilik yapan ve iki kez ayrılan Meral Çelen, Aziz Nesin hakkında olur olmaz yazılanları yanıtlama düşüncesiyle anılarını yazmaya karar verir. Anılarına, babasının işi gereği gittiği ve çocukluğunun geçtiği şehirlerden başlayan Meral Çelen o şehirlere ilgili gözlemlerini anılarını titizlikle işler. Kastamonu'nun Taşköprü ilçesine gelen aile babanın kendir Fabrikasında bir süre çalışmasına nezaret eder. Baba, Gölköy Enstitüsünde Demircilik Öğretmeni olarak çalışmaya başlar. Bu Öğretmenlik beş yıl sürer. Bu süre yazarın karakter oluşumunda önemli bir yer kaplar. Gölköyde okul görmemiş felsefeci teyzeleri tanır. Gölköy Entitüsünden aldığı Dünya klasiklerini okur. Anadolu'da ilk kez açılan Kastamonu Lisesinin öğrencisi olur havasını teneffüs eder. Çorumda Liseyi bitirdiğinde İstanbul'a gider. Niyeti hem iş bulup çalışmak hem de üniversiteyi okumaktır. Akbaba Dergisinde iş bulur. Yusuf Ziya Bey, Kemal Tahir Bey gibi birçok yazar çizer le tanışır. Bunlar arasında Aziz Nesin'de vardır. Bu tanışma gelecek zamanlarda evlilikle sonuçlanacaktır. Günümüzün modern Evliya Çelebisi olarak adlandırılan Aziz Nesin'i tanımak istiyorsanız bir de eşinin kaleminden okumalısınız.
* Meral Çelen, Aziz Nesinle evlenmemiş olsaydı edebiyatımız ünlü bir yazar kazanabilirdi. Rahat, düzenli bir anlatımı olan eser Aziz Nesin in arkadaşları olan Edebiyatcılarımızı da bizlere tanıtmaktadır.
Ziya Meral "Budala" kavramı üzerinden Dostoyevski ve Nietzsche nin farklı düşünce de olduklarını detaylarıyla yazmış ve temel felsefelerini karşılaştırmıştır.
İki dev adamın ortak paydaları yaşadıkları dönemde ki "ruhsuzluk" ve "tutarsızlığı" görmektir. Onların düşüncelerine yaşadığımız dönem de hâlâ ihtiyacımız olduğuna nedenleriyle yansıtırken, eleştirel yanlarını da bize aktarmıştır.
Budala Romanın da ki karakter incelemesinden sonra, romanın okuyucuya vermek istediği mesajı özetlemiştir.
"Budala Romanın bize bu çağda sunduğu en önemli mesajı; güç kontrol ve hüküm yerine, sevmeyi ve güzelliği seçen insanların "zeki" kitlelerce "aptal" olarak görüleceği ama aslında bu aptallığın tek umudumuz olduğudur ".
(S.90).
Kısa ve öz olarak akıcı bir dille yazıldığı için kolay okunan bir deneme, Dostoyevski'nin romanı okunduktan sonra, inceleme yapmadan önce okunmalı diye düşünüyorum. Okuyucuya roman hakkında farklı bir bakış açısı kazandırırken iki dev adamın felsefeleri hakkında tamamlayıcı bilgiler veriyor.
İyi okumalar dilerim.
96 syf.
10/10 puan verdi
''Budala'' tenceresine, Dostoyevski ve Nietzsche katılarak yapılmış harika bir yemek olmuş desem yeridir.
Ziya Meral yer yer biyografiye kaçarak Dostoyevski ve Nietzsche'yi kısa ve net bir şekilde irdelemiş. Tencereye önce Nietzsche'yi atmış ve onu, dine bakış açısı, üslubu, yaşam tarzı gibi soslarla pişirirken ardından Budala tenceresine Dostoyevski'yi atıp Nietzsche üzerinde yarattığı ve yemeğe asıl tadı veren etkisinin ortaya çıkmasını sağlıyor kısık ateşte. Dostoyevski'yi atmadan önce de onu julyen doğrayıp kimyon, kekik, nane (hayatı, üslubu, düşünceleri) ile harmanlıyor. Sonunda ''Budala'' tenceresinde karışıp muazzam bir yemek haline gelişlerini görmek için tencerenin kapağını açıyor yazarımız. ve buharı çekilirken karşımıza tadından yenmeyecek olan yemeği sunuyor. Tabi yemek kadar onu sunum şekli de önemli. Yazarımız burada Nietzsche'nin Dostoyevski'den fikren ayrıldığı noktaları işleyip kendi fikrinin temellerini nasıl oluşturduğunu gösterirken sofra eşsiz tabak ve bıçaklarla donatılmıştır zaten. Bu durumda bize afiyet olsun demek düşüyor.
Aynı gün okuyup bitirdiğim bir kitap oldu ve epistemolojik açıdan bana güzel şeyler kattı diyebilirim. İki sevdiğim yazarı derinden anlatan, onların inançlarına, yaşamlarına, çocukluklarına inen ve psikolojik çözümlemeler yapan müthiş bir kitap olmuş. Bana daha çok makale okuyorum gibi bir his verdi. Ama yaptığı alıntılarla ve birçok yazar ve düşünürden verdiği örneklerle güzel bir iş çıkarmış Ziya Meral.. Kısa zamanda çok şey öğrenmek istiyorsanız kesinlikle bir yere not edilmesi gereken kitaplardan.