'Mahluklar gelmiş, adam yermiş! Mahluklar gelmiş, adam yermiş!' di ye aşağılıyorlar, hor bakıyorlar bize.
Sokakta gören çocuklar, 'Mahluklar gelmiş, adam yermiş!' diye kaçar larmış.
Recep Ağa dönüp geldi yanımıza. Başladı ağlamaya.
'Yahu' dedi, 'bu ne mesele böyle? Köyün bütün çoluğu çocuğu, 'Adam yiyen mahluklar nasıl' diye hem bize bakar, hem de bizden kaçar... Biz nereye geldik, niye geldik, nedir bu dünyanın hali böyle?' Böyledir, zordur, rezilliktir muhacirlik!
Çalıştık çabaladık, devletin verdiği araziyi işledik. Sırtımızda Dazlu Dağı'ndan kereste taşıdık. Tütün ektik, mısır ektik. Tarla aldık. Ev yaptık, yıkıldı! Bir daha yaptık... Tekrar yıkıldı, tekrar yaptık! Ölen çok oldu... Kalan sağlarla devam ettik... Üredik, çoğaldık. Yoktan var ettik... Geldik bu günlere...
İnsan yeşil çimen gibi... Nerde bir avuç toprak bulsa yeşerir... Yeşerir yeşermesine ya gönlüm hep oraların güzelliğine özenir!..."
yaşamak?!
"Hayatı boyunca hiçbir karar almadan ölen adam, bu dünyada mükemmelliğe ulaşmaya cok yaklaşmış demektir!"
Sayfa 10Kitabı okuyor
Otuz Beş Yaş
Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Sayfa 227
Açlıktan ölen bir adam,midesi dolu olan birini sevemez.Haksızlığın kurbanı,baskı yapanı sevemez.
Sayfa 224Kitabı okuyor
TOZLU SAHİFELERDEN ÇIKIP YÜREKLERE YERLEŞEN KAHRAMAN: KÜR ŞAD (BOZKURTLARIN ÖLÜMÜ)
Olay Örgüsü
İncelemeye geçmeden önce romanın genişçe bir özetini vermek faydalı olacaktır.
Olay 621 yılında, bir yaz gecesi başlar. Yüzbaşı Işbara Alp'ın buyruğundaki Gök Türk erleri bozkırda uyumaya çalışmaktadırlar. Ertesi gün Çin'e akın
Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Sayfa 227Kitabı okuyor
Kardeşi ölen adam onu sözcüklere sığdıramayacağını bilir
şiir yazmaz
şiire küsmez ama gidip ağaçlara da sarılmaz
kendini ağaca da asmaz
ağaçlara küser
ağaçlar küsecek kadar yüksektir çünkü
küsecek kadar çokturlar ve eski
kardeşi ölen adam kendini uzağa atar
çocukluğa atar
göğe asar.
Sayfa 125 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Sayfa 188Kitabı okudu
Açlıktan ölen bir adam, midesi dolu birini sevemez. Haksızlığın kurbanı, baskı yapanı sevemez, imkansız.
Bütün yaşamı boyunca hiçbir şeye karar vermeden ölen bir adam, bu dünyada mükemmeliyete yaklaşmış demektir.
Sayfa 6 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
