Tutunamayanlar
Bu çok masaraflı dünyada birde bizlere bakmanız katlanılması zor bir fedakarlıktı.Arada bir bize benzeyen biri çıkıyor ve artık yeter diyordu.Onunla birlikte bağırıyorduk:artık yeter!!Bazen kazanıyorduk,bazen kaybediyorduk ve sonunda her zaman kaybediyorduk.Onlarda sizler gibi onlardı.Düzeni çok iyi kurmuştunuz.Hep bizim adımıza,bize benzeyen insanlar çıkıyorduk aramızdan.Kimse bizim tanımımızı yapmıyordu ki biz kimiz bilelim.Gerçi bazı adamlar çıktı bizi anlamak üzere ;ama bizi size anlattılar,bizi bize değil.Tabii sizler de bu arada boş durmadınız.Bir takım hayır kurumları yoluyla hem kendinizi tatmin ettiniz,hem de görünüşü kurtarmaya çalıştınız.
Sayfa 224Kitabı yarım bıraktı
Eh, yeter artık. .. Bu kadar laf ettim de
yine bir şey açıklayabildim mi?
gel diye beklemiyorum artık,
hatta istemiyorum gelmeni..
nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
benim derdim yeter bana banane !
alıştım mı yokluğuna ?
vaz mı geçiyorum, varlığından ?
tedirginim aslında,
ya başkasını seversem ?
inan o zaman seni hayatım boyunca affetmem.. "
Özdemir Asaf
eskisi kadar özlemiyorum seni,
ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlar da...
adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor...
yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
biraz yorgunum...
biraz da kirletti sensizlik beni!
nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
"i̇yiyim"ler yamaladım dilime.
hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni...
gel diye beklemiyorum artık,
hatta istemiyorum gelmeni...
benim derdim yeter bana banane!
alıştım mı yokluğuna?
tedirginim aslında,
biraz kırgın...
tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
ara sıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
vaz mı geçiyorum varlığından?
ya başkasını seversem?
i̇nan o zaman seni hayatım boyunca affetmem
HAPİSTE YATACAK OLANA BAZI ÖĞÜTLER
Dünyadan, memleketinden, insandan
umudun kesik değil diye
ipe çekilmeyip de
atılırsan içeriye,
yatarsan on yıl, on beş yıl
daha da yatacağından başka.
"Sallansaydım ipin ucunda
bir bayrak gibi keşke"
Bu saatten sonra fark etmez
Dogrusu yordamıyla çözeriz biz artık
Geçmişindeki hikaye beni üzmez
Nasilsa yenisini yazıyoruz artık
Gözümün önünde bin bir gece masalları
İnandığım aşk var ki devirmez mi dağları
Sen yaz yeter ki akılda kalanları
Tamamlariz eksiğini gediğini ayrı ayrı
Ve her şeye tepki diye dünyaya gelmişsin
Nasil zarafet Allah'ım çok güzelsin
Biraz kusur be bari, olan var olmayan var
Ayari yok harbi, kırk yılda bir gibisin...
Yeter artık alacağım kadarını aldım yıkımlardan
Böyle sürüp gidemez bu, anlaşıldı mı, sürüp gidemez bu böyle
“Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda.
Adının geçtiği cümlelerde,gözlerim dolmuyor.
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum.
Biraz kırgın
Biraz da kirletti sensizlik beni !
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama ‘iyiyimler ’ yamaladım dilime.
Tedirginim aslında,seni unutuyor olmak,yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni.
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni.
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Ara sıra geliyorsun aklıma banane diyorum.
Benim derdim bana yeter banane !
Alıştım mı yokluğuna?
Vaz mı geçiyorum varlığından?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem…”
Özdemir Asaf
"Artık yeter!" diye haykıran kadın, çöpün içinden yemek arayan kadın...
Kulaklarım üşüyordu sadece. Kalbim de üşümeye başlıyor.
Sayfa 61Kitabı okudu
