Ne yat limanı vardı o zamanlar, ne restoranlar, ne de bu geniş cadde…
Ama o zaman da deniz çamur rengindeydi.
Kumsalın yerini çoktan zift ve moloz yığını almıştı. Kötü koku dayanılmazdı.
Şehrin göbeğindeki muhteşem koy göz göre göre ölüme terk edilmişti.
Ama gün batımları hâlâ inanılmayacak kadar güzeldi.
Gökyüzü önce kızıla çalıp sonra
395.jpg){kind=small}
Ne cenneti merak ediyorum ne de cehennemi
Çünkü ben annemi gülerken de gördüm ağlarken de...
Özdemir Asaf
Gerçekten bu dünyada müessirleri bilinmeyen ve mucize çapında görülmeye değer iki büyük vakıa vardır. Biri yunan zuhuru, öbürü de uçsuz bucaksız çöllerde insanı sarhoş eden bir mana rüzgarı halinde esici Arap dili... Bir devenin adım atışını 72 ayrı kelimeyle ifade eden bu dil, önceden badiyede hiçbir (metropolis-büyük şehir) kurulmaksızın ve hiçbir insani tefekkür kaynaşmasına şahit olmaksızın, nereden ve nasıl gelmiştir? Yunan harikası gibi bu da kaynak bakımından büyük meçhullerden biri...
