Asılacak Kadın, benim için okuması en zorlu kitaplardan biriydi kesinlikle. Bunun sebebi kitapta işlenen konunun hassaslığı ve bunun Pınar Kür tarafından inanılmaz bir gerçekçilik ve de çok titiz bir dille anlatılması. Kitap üç bölümden oluşuyor ve her bölüm bir karakterin dilinden. Benim için en çarpıcı bölüm tabii ki de ana karakter olan ve çok küçük yaştan beri hayal bile edemeyeceğimiz acılarla yaşamış, hayatı boyunca kullanılmış bir kadın olan Melek'in bilinç akışı bölümüydü. Öyle ki bu bölümü okuduktan sonra kitaba birkaç gün ara vermem gerekti. Sadece bu eşsiz teknik kullanımıyla kurabildiğim empati ile bile yüreğimi burkan bu hikayenin yaşanmış olması; her düşündüğümde tüylerimin diken diken olmasına, midemin bulanmasına sebep oluyor. Okuduğum en çarpıcı romanlardan olan Asılacak Kadın fikrimce günümüz ülke koşullarında okunulması ve de üzerinde düşünülmesi gereken bir kitap. 
Asılacak Kadın
Pınar Kür
Melek... Arsız, kışkırtıcı, delirtici gülerken gözlerini kapayan. Hiç düşünmeyen, düşünme gereksinmesini duymayan hatta. Yalnızca yaşayan, acıya yargılı olduğunu kim bilir ne zaman benimsemiş olan... Nedense beni gereksindiğini sandığım. Benim tarafımdan kurtarılmayı beklediğini.... Oysa ne kurtarılmayı ne de duruşmada dedikleri gibi kurtarılmak için beni kullanmayı akıl edebilirdi Melek. Şimdi anlar gibiyim bunu. Öldürülmeyi, öldürtmeyi düşünemezdi. Çünkü baskıya karşı çıkmamak için yetiştirilmişti.
Sayfa 144 - CanKitabı okudu
Ancak ben kurtarırsam gerçekten yaşamaya başlayacağına inanmıştım.
Oysa ben kurtarmaya kalkıştığım için şimdi ölümü bekliyor o.
Nasıl da yanlış yaptım her yaptığımı. Yaptık her yaptığımızı.
Melek ölecek...
Sayfa 144 - Can yayınlarıKitabı okudu
Bir adam öldürdüm, evet. Bilerek, isteyerek öldürdüm. Gene de katillik benim gerçeğimin içinde değil. Yaptığım işle ilgili olarak cinayet sözcüğünü işittiğimde duruşmada şaştım kaldım. Daha önceki soruşturmalar sırasında hep adamların yanlışlarını düzeltmeğe çalışmıştım, bir yerde ciddiye almamıştım demek suçlamalarını. İlk kez duruşmada sormak geldi aklıma: ben cinayet mi işledim? Hayır, yalnızca Melek'i kurtarmağa çalıştım.
Cinayet işlemek suç mu?
"Bir adam öldürdüm, evet. Bilerek, isteyerek öldürdüm. Gene de katillik benim gerçeğimin içinde değil. Yaptığım işle ilgili olarak cinayet sözcüğünü işittiğimde duruşmada şaştım kaldım. Daha önceki soruşturmalar sırasında hep adamların yanlışlarını düzeltmeye çalıştım, bir yerde ciddiye almamıştım demek suçlamalarını. İlk kez duruşmada sormak geldi aklıma: Ben cinayet mi işledim? Hayır, yalnızca Melek'i kurtarmaya çalıştım. Bunun için de adam öldürmem gerektiğine inandım. Hepsi bu. Cinayet mi denir buna? Gerekeni yapmak..."
Sayfa 95 - Can
