Ölüm hiçbir zaman çare değil.
Yokoluştur ölüm,yok olmak ne zaman çare oldu ki?Tek çare hayattır, en kötüsü, en çaresizi bile çaredir unutma. Çünkü umut vardır hayatta, her koşulda hayat umut taşır içinde.
İnsani açıdan baktığımız zaman,sadece maddeye ülfetle geçen bir hayat,varoluş bakımından eksik bir hayattır.Siz başka yeteneklerinizi,aklınızı,duygularınızı,vicdanınızı ortaya koyup düşünmeye başladığınızda ise artık bir tüketim aktörü olmaktan çıkarsınız,düşünen ve sorgulayan bir insan hâline gelirsiniz.
Hayat hayattır sadece! Ölüm sadece ölümdür!
Esrime esrimedir sadece ve nefes sadece nefestir!
Ve sahiden de başaramazsam
En azından, en kötüyü bilmek güzeldir!
Yenilgi, yenilgiden başka şey değildir,
Nasılsa daha beterini yaşayamam!
Aşkın orta yolu yoktur; o, ya mahveder, ya da kurtarır. Bu ikilemden ibarettir insanın bütün kaderi. Ya kurtuluş, ya batış: hiçbir alın yazısı bu ikilemi aşk kadar amansızca koymaz ortaya. Aşk, eğer ölüm değilse, hayattır. Hem beşik, hem tabuttur.