Haydar : Hava mı alıyon ?
Armağan : Hıı. Sıkıldım biraz. Sabahtan beri aynı mevzu.
Haydar : Nasıl ?
Armağan : Bizim kızlar… Akılları fikirleri aşkta meşkte. Başka hiçbir şey düşündükleri yok. Oysa hayatta daha ciddi şeyler de var… Bunları niye sana anlatıyorum ki. Belki de seni kendime benzetiyorum da ondan. Senin de önceliğin okuyup adam olmak. Aşk meşk… Bunların benim için değeri sıfır.
Haydar: Sıfır bir değer değildir. Bir sayı bile değildir. Anca başka bir sayının yanına gelince değer yaratır. Tıpkı sevda gibi… Sevdanın da tek başına bir değeri yok… İlle de biri olmalı. Sıfır ne kadar çoksa sayı o kadar çoğalır. Sevda ne kadar çoksa insan o kadar çoğalır, büyür…
7 Numara - 2000 / 2003
Aşk meşk mevzularının bu denli karmaşık olmasından acayip sıkıldım. Kültürüyle, sanatıyla, edebiyatıyla kolay olmayacağına öyle inandırılmışız ki, nerede bir sorun yumağıyla karşılaşsak onu aşk sanıyoruz.
Biz Dokuz Oğuzların torunlarıyız. Biz bir ölüm kalım savaşına hazırlanıyoruz. Böyle bir ortamda ne yazmalıyız? Aşk meşk mi? Pembe roman mı?
Aydın bunalımı mı?(...)