Bir dönemin KEŞŞAF'ları olarak bilinen ancak Harbiye Nazırı Enver Paşa 'nın talimatı ile IZCI olarak değiştirilen bir grup
....
Özü aynı ancak ismi değişen küçük topluluğun yeni yetme delikanlılarından bazıları onlar ;
Yusuf , Süreyya, Hüsrev ve Fevzi...
Vatan için yemin etmişlerdi bir kere .Her ne şart olursa olsun önce VATAN..
Aileden , sevdadan bile önde geliyor onlar için vatan aşkı.
Dönemin zor şartlarında okuyan gençlerin yüreğine sevda ateşi yeni yeni düşüyor. Her gün sevdiklerini biraz görebilmek umudu ile kırıyorlar okulu.
Süreyya ilk gördüğü günden beri sevdalı Güzide 'ye. Bir türlü açılamıyor. En büyük destekçisi ise dostu Yusuf. Onun sayesinde başlıyor Güzide ile sohbeti. Güzide 'nin en yakın arkadaşı Mehpare de Yusuf 'a gönlünü kaptırıyor. Tertemiz sevda onların ki. Ancak savaş kapıda. Asker yolu beklemek , sevdiğine kavuşmak için günler saymak her gecen gün daha zor geliyor.
Savaşın acımasız yüzü, vatan uğruna canını siper eden gencecik yürekler, yol gözleyen anneler, babalar ve sevdalar.
Yine Sinan Akyuz bir dönemin gerçeğini ortaya koymuş. Okurken büyük usta YASAR KEMAL' in şu sözleri aklıma geldi.
""Aaah savaş, seni icat eden görmesin cennet. Aaaah, savaş. Şu yeryüzünde canlı koymadı kırdı geçirdi. Gökteki kuşu, yerdeki börtü böceği, sudaki balığı"'
