Çok etkinlik yapıldı, buralar doldu taştı Tolstoy ve Dostoyevski alıntılarıyla. Güzel, güzel de bir burukluk oldu bende. Burukluğun nedeni ise kendi yazarlarımızı hakkıyla okumuyoruz düşüncesi. Oysa bir yazarı kendi ana dilinden okumak imkanı da var üstelik, zira Yaşar Kemal'i herhangi bir dile çevirmek, o kitabın yavanlaşmasıdır bana göre. En basitinden "gönül" sözcüğünü hakkıyla çevirin bildiğiniz yabancı dile bakalım karşılığı var mı. " Ah benim deli gönlüm.." Buyrun...
Diyeceğim, çok kıymetli yazarlarımız ve kitaplarımız var ana dilimizden, onları unutup, bir çok edebi güzellikten mahrum bırakmayalım kendimizi. Kaçımız Adalet Ağaoğlu okuduk, Sevgi Soysal, Füruzan okuduk, daha yenilerden Aslı Erdoğan okuduk hakkıyla. Moda deyimiyle "yerli ve milli edebiyat" diyelim de dikkat çekelim biraz.. :))) Eee, herkes öyle yapmıyor mu?...
Şimdiden iyi okumlar...