19. Yüzyıl Avrupası'nda Proleterya Hareketleri
Bizim tek bir sloganımız var:
'Çalışarak yaşamak ya da savaşarak ölmek!'''
Sayfa 38 - Evrensel Basım YayınKitabı okudu
Günümüz sınıflararası ilişkileri ile eski toplumlardaki sınıflararası ilişkiler arasında ciddi farklar varmış gibi gözükür. Efendiler ve köleler, patrisyenler ve plepler, senyörler ve köylüler. İlk başka kıyaslanamaz gibi görünmesine rağmen, değişen pek bir şey yok. İşçi, kölenin ta kendisidir aslında. İsmi değişiktir sadece. Doğrudan işyeri sahibine ait değildir ama kendi konumunu kendisi değiştiremez. Dün kazandığı paraya güvenerek bugün karnını doyurabilir. Dün kazandığını ancak bugün yiyebilir. Açlıktan ölme korkusu ise ona her türlü koşulu kabul ettirir. İşçi de, tıpkı köle gibi, maddi ve manevi olarak sömürülür.
Sayfa 40 - Kor KitapKitabı okudu
“Alman Anayasası ne ifade ediyor? Hiçbir şey. Boş saman balyası. Taneleri prensler tarafından yutulmuş, geri kalanından ise saman yapılıyor. Parlamento ne işe yarıyor? Hantal bir at arabasından başka bir şey değil. Eşkıya prensler ve bakanlar, bu at arabasının karşısına çıkarak daha da ağır hareket etmesine neden olurlar. Onlardan özgürlük bahşetmelerini beklemek yanlış olur. Seçim yasalarımız ne ifade ediyor ki?..”
Sayfa 140 - Kor KitapKitabı okudu
“Beni asla hiçbir şey tatmin etmiyor. Ne kadar çok okursam o kadar bilgisizliğimi anlıyor ve bundan dolayı acı çekiyorum. Bilim sonsuz ve asla bitmeyen bir olgu. İktidar ve dıştan yansımaları, benim hayatıma anlam kazandıramıyor. İnsanlığın mükemmel olduğu durumu hayal ediyorum. Bunun da, kendi bencilliğimi tatmin edecek türden bir şey değil, insanların yararlanabileceği bir şey olmasını istiyorum.”
Sayfa 159 - Kor KitapKitabı okudu
Yeni pazarların üstüne korsanlar gibi atlıyoruz; zararına üretiyor, zararına satıyoruz; Yunanistan’ın peşinden koşuyor, Türk haremlerine girebilmek için mücadele ediyoruz.
Bütün dünyanın kadınlarına yağ çekmek zorunda kalıyoruz ve böylesi bir kriz anında, işçiler ve küçük işyeri sahipleri ayaklanmaya kalkışıyorlar.
