Yazdığım hikaye benden çok sevdiğim insanların hayatına aittir. Fakat ben de onların arasında yaşıyorum ve kendi hayatım, onların hikayesiyle başlıyor.
Kayboluş içinde bıraktım ne varsa
Umutlar yeşermeye başlamıştı oysaki
Farkedilmez keşiş meler içinde bakmıştım Gözlerine
Gülüşüne gebe bedenimle yare?
Pare olmuş ellerimle sarmak ?
O kokuna doyamadan yanlızlaşmak
Ateşten bir gömlek.
Neden arıyorum sürekli gecenin cılız ışıklarında
Benden bir parça olmuş acını
Anlam veremediğim ne varsa sende buluyorum kendimi.
merhabalar, bazı kişisel nedenlerden dolayı esere uzun bir ara vermek durumunda kaldım ama eseri bitirdikten sonra genel değerlendirmemi rahatlıkla yapıyorum.
Sinekli Bakkal eserini okumuş ve hayli beğenmiştir. fakat aynı şeyi maalesef bu eser için söyleyemeyeceğim. öncelikle eserdeki eski kelimeler bana göre okuma keyfini çok fazla
“Beni de beraberinde alamaz mısın, ben de çok üşüyorum, ben de ateşe yaklaşmak istiyorum.”
“İnsan ateşten bazen kolunu bacağını, bazen de canını yakar Peyami…”
“Bunu ben zaten biliyorum İhsan.”