Şöyle düşünüyorum: Bak, şu saman yığınının yanında uzanmış yatıyorum… İşgal ettiğim yer öylesine küçücük, evrende bulunmadığım ve umurunda bile olmadığım alanın yanında öylesine ufacık, yok sayılacak kadar küçük ki.. ve yaşayacağım zaman dilimi benim bulunmadığım ve bulunmayacağım sonsuz zamanın yanında öylesine az ki.. Oysa bu atomun, bu matematiksel noktanın içinde kan dolaşıyor, bir beyin çalışıyor, birtakım istekleri var.. Ne kepazelik! Ne saçmalık!
Sayfa 157 - İş BankasıKitabı okudu
Kara delikler o kadar da kara değiller.
Tamamen belirlenimci bir evren görüşüne sahip bir kurama göre, eğer ansiklopedideki mürekkebi ve kağıtları oluşturan moleküllerin içlerindeki her bir atomun konumunu ve özelliklerini bilirseniz, yakılmış ansiklopediyi tekrar eski haline geri getirebilirsiniz.
Sayfa 67Kitabı okudu
Gelişme çağından, yani 20-22 yaşından sonra, insan on sene kadar vücut ve ruh kuvvetlerinin kimliğine ve onun en yüksek derecesine sahiptir. Fakat hemen otuzuncu yaştan sonra yavaş yavaş solmaya başlar. Yetenekleri zayıflar, artık yaşlanma başlamaktadır. Bu devreden sonra insanlar enerjilerini daha tutumlu sarfederek bir süre için kendisine ve çevresine senelerce, kabiliyetlerine bu dönemde de sahip olduğunu göstermeyi başarabilir. Fakat bu sporcuya sorarsanız, geçmişte oynayarak elde ettiği üstün başarıları ne zamandan beri yapmayı başaramadığını söyleyecek ve bu inişin hayatının üçüncü on yılının sonunda başladığını açıklayacaktır. Einstein, hayatının anılarında atomun parçalanmasını sağlayacak büyük fikirlerinin otuzuncu yıldan önce billurlaştığını yazıyor.
Sayfa 20
Topu topu bu kadar mıydık? Çürümekte olan bir avuç madde miydik? Söğüt veya ayakkabı gibi, bir kaç atomun bir araya gelmiş hali miydik biz?
Sayfa 362
Bazarov
Şöyle düşünüyorum: Bak, şu saman yığınının yanında uzanmış yatıyorum… işgal ettiğim yer öylesine küçücük, evrende bulunmadığım ve umurunda bile olmadığım alanın yanında öylesine ufacık, yok sayılacak kadar küçük ki… Ve Yaşayacağım zaman dilimi bulunmamadığım ve bulunmayacağım sonsuz zamanın yanında öylesine az ki… Oysa bu atomun, bu matematiksel noktanın içinde kan dolaşıyor, bir beyin çalışıyor, bir takım istekleri var… ne kepazelik! Ne saçmalık!
Sayfa 157 - İş bankası
Bazarov ve düşünceleri
Şöyle düşünüyorum: Bak şu saman yığının yanında uzanmış yatıyorum… İşgal ettiğim yer öylesine küçücük, evrende bulunmadığım ve umrunda bile olmadığım alanın yanında öylesine ufacık, yok sayılacak kadar küçük ki… ve yaşayacağım zaman dilimi benim bulunmadığım ve bulunmayacağım sonsuz zamanın yanında öylesine az ki… oysa bu atomun, bu matematiksel noktanın içinde kan dolaşıyor, bir beyin çalışıyor, birtakım istekleri var… Ne kepazelik! Ne saçmalık!
Sayfa 157Kitabı okudu
Günlük yaşam atomun yapısına bağlıdır. Elektrik yüklerin boşalıvermesi halinde, her şey görülmeyecek kadar incecik toza dönüşürdü. Elektriksel güçler var olmasa evrendeki her şey yok olur, çevreyi elektron, proton ve nötron bulutları kaplar ve cisimlerin ilkel parçacıkları küçük küreler biçiminde dolanırdı. Bu da dünyanın biçimsiz kalıntıları olurdu.
Basit diye bilinen maddelerin atomları başlangıçta, ilk olarak nasıl oluştu? Bunu bilmiyoruz, ama, hidrojen, oksijen, azot, vs. atomlarını, yıldızlarda -sistemimizdeki yıldızlardan tutun daha uzaktakilere kadar bir spektroskopla derin bir şaşkınlıkla tespit ettiğimizde, sonsuz gökyüzünde bu şekilde dağılmış binlerce homojen atomun aynı şekilde ortaya çıktığını kabul edebilir miyiz?
Beynimiz ve vücudumuz yaşamımız boyunca öylesine değişir ki, bu değişimi algılamak bir saatin akrebindeki hareketi algılamak kadar zordur. Kırmızı kan hücreleriniz her 4 ayda bir tümüyle yenileri ile yer değiştirirken, deri hücreleriniz de birkaç haftada bir yenilenir.Yaklaşık 7 yıl içinde, vücudunuzdaki her bir atomun yerini başka atomlar almış olur. Fiziksel açıdan siz, aslında sürekli olarak yeni bir siz'e dönüşürsünüz.
Şöyle düşünüyorum : Bak, şu saman yığınının yanında uzanmış yatıyorum... İşgal ettiğim yer öylesine küçücük, evrende bulunmadığım ve umurunda bile olmadığım alanın yanında öylesine ufacık, yok sayılacak kadar küçük ki... ve yaşayacağım zaman dilimi benim bulunmadığım ve bulunmayacağım sonsuz zamanın yanında öylesine az ki... Oysa bu atomun, bu matematiksel noktanın içinde kan dolaşıyor, bir beyin çalışıyor, birtakım istekleri var... Ne kepazelik! Ne saçmalık!
Bak, şu saman yığınının yanında uzanmış yatıyorum… İşgal ettiğim yer öylesine küçücük, evrende bulunmadığım ve umurunda bile olmadığım alanın yanında öylesine ufacık, yok sayılacak kadar küçük ki… ve yaşayacağım zaman dilimi benim bulunmadığım ve bulunmayacağım sonsuz zamanın yanında öylesine az ki… Oysa bu atomun, bu matematiksel noktanın içinde kan dolaşıyor, bir beyin çalışıyor, birtakım istekleri var…. Ne kepazelik! Ne saçmalık!
Sayfa 157 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu