Tezer Özlü "Kendimi yalnız bırakmamak için bütün gece aynanın karşısında oturdum." diyen Cesare Pavese'in peşinde sürüklenen onun kadar yalnız bir kadın.
Yazarın satırları arasından keder , yalnızlık ve başkaldırı bana sürekli göz kırptı. Yalnızlığını sevdiği iki yazar Cesare Pavese ve İtalo Svevo'nun peşine takılarak gidermeye çalışırken intiharın kıyılarına da ulaşıyor Ülkedeki siyasi ortamdan, geleneklerden, aile kurumunun baskısından, evlilik kurumundan, cinsel baskılardan kaçıp bu yazarların yaşadığı, öldüğü ve gömüldüğü şehirleri dolaşan gamlı prenses.
Hak vererek okuduğum bu kaçış hikayesi, yaşamın ucuna yolculuğa çıkarırken hayat sorgularıma tuz biber ekti. Bir trene atlayıp bilmediğim yerlere , tanımadığım insanlar arasına, sadece siyaset, ekonomi ve futbolun konuşulmadığı yerlere gitme isteği uyandırdı.
Anlatı içinde Cesare Pavese'den alıntılarla Oğuz Atay'ın isyankarlığıyla karşılaştım Tezer Özlü'de.
İçim isyandayken susmak zorunda kalışlarla yaşayıp giderken en azından birileriyle duygudaş oluş yalnız olmadığımı fısıldadı.
Oğuz Ataycı biri olarak Tezer Özlü'yü sevmesem eksik kalırdım. Aynı Oğuzcuğum gibi bir hastalık ile yitirdiğimiz bu isyankar yalnızı çok sevdim ben.
"Yalnız sağlıklı insan aklı ile yaşansaydı, değmezdi yaşamaya can sıkıcı olurdu. Tam aksine güzel olan dünyanın gökyüzü altında bir deliler topluluğunu aldırması. "
Cesare Pavese