Aşk ne kadar yüce olursa, aşk sahibini o kadar hasret ve ayrılık acısı çekmeye mahkum eder kader. Yahut âşık ne kadar acı ve keder yaşarsa aşkı da acısı oranında çoğalır. Ayrılık acısının büyüklüğüdür vuslatın sevincini kat kat arttıran
Mum yanar
Mum ışıldar
Kendileri yoktur, gölgeleri oluşur
Ferinden korkulsa da rahmetin
Yenilmez toprağa can katmanın kudreti
Bir ömre kaç hayat sığar görülecektir...
Mum aydınlar
Mum sınar
Ayrılık acısı kadar seversin
Ve sevmenin coşkusu kadar koyar insana
Aşk sözcüğünden ayrılmak..
Y.E
"Her insan şu veya bu şekilde yumuşamayı öğrenir. Kimi bir kaza geçirir, kimi ölümcül bir hastalık; kimi ayrılık acısı çeker, kimi maddi kayıp... Hepimiz kalpteki katılıkları çözmeye fırsat veren badireler atlatırız. Ama kimimiz bundaki hikmeti anlar ve yumuşar; kimimiz ise, ne yazık ki daha da sertleşerek çıkar."
Aşk ne kadar yüce olursa, aşk sahibini o kadar hasret ve ayrılık acısı çekmeye mahkum eder kader…
Ancak aşkın kadehinden hiç şarap yudumlamamış o kişi, nasıl bir insandır?
Kaldırımları erkek ve kadın kalpleri,
tavanları ise düşlerin gizli gölgeliği olan mabedin ışıklandırılmış altarı önünde saygılı bir şekilde hiç durmamış bir ruh, nasıl bir ruhtur?
Şafağın yaprakları üzerine bir damla bile çiğ düşürmediği bir çiçek,
nasıl bir
