Düşüncenin Gücü
@aysepala
976 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Düşüncenin Gücü yorumladı.
Çanakkale savaşında bulunmuş bir asker düşünün. Savaş bitmiş memleketine dönmüş. Evlenmiş çocukları ve sonra torunları olmuş.
Anlatmayı severmiş. Büyükler hep "kaç düşman öldürdün?" "hiç yaralandın mı?" "hiç düşmanla konuştun mu?" gibi sorular sorarmış. O da anlatırmış.
Ama torunu başka sorular sorarmış. "çok arkadaşın var mıydı?" "oyunlar oynar mıydın arkadaşlarınla?" vb. O da anlatırmış uzun uzun. Sonuçta uzun yıllar süren böyle bir savaşta cephede silahlar konuşurken, cephe arkasında iyi veya kötü akmakta olan bir sosyal hayat vardı.
İşte o küçük çocuk dedesine savaşla ilgili, "çocukça" neler sormuş olabilir?
Y.Örnek
Hiç büyümeyip hep çoçuk kalabilseydik.
Düşüncenin Gücü yorumladı.
Karısı içeri giriyordu, sinirliydi, altüst olmuştu. Seni korumasına alan o aziz, o iyi yürekli kişi arabamızı alıp gitmiş. Olamaz, arabayı görememişsindir. Neden göremeyecekmişim, gözlerim iyi görüyor benim, bu son sözler ağzından istemeden çıktı.
Sayfa 18 - CanKitabı okudu
Sadece doktorun karısının gözleri kör olmamıştı. Müthiş bir kitap devamında “Görmek” isimli kitap da mutlaka okunmalı, keyifli okumalar.”
Düşüncenin Gücü yorumladı.
Mutfak, ev hanımlarının işyeri, kütüphanesi ve oturma odasıdır.
Kesinlikle, ne demeli diğer alanlarda yaşamayı sonuna kadar hakeden erkeklerin! Kadına yeter bir mutfak yaşamdan uzaklaştırmaya, hayattan koparmaya
Okur Takip Önerileri
Düşüncenin Gücü yorumladı.
'Evlenmeden bu evden çıkamazsın' diye kült bir cümle var hayatımızda.
Sayfa 244Kitabı okudu
Geriye de ancak kefenle dönebilirsin anlamında söylenen söz de vardı sanırım. Kadını köleleştiren, yok sayan, sahipsiz ve yalnız bırakan , acımasızca söylenen sözler. Birde bu tür lafları söyleyenler gururlanarak söylemezler mi
Düşüncenin Gücü yorumladı.
Uygulamayı amacı dışında kullanan bir okur değilim esasen, lakin söyleyeceklerim bireysel olsa bile tümüyle edebiyattan içeri…
Uzun bir dönemini kemoterapi ve radyoterapi ünitelerinde; çevremce sessiz sedasız, kendimce dolu dolu çalışarak geçirdiğim doktora sürecimin mükâfatını aldığım gündür bugün…
Evet, bugün itibariyle, jüri tam puanıyla bir ‘doktor’um ben artık…Sıfırdan, tırnaklarım ile kazıyarak, eğilip bükülmeden, hiçbir şahıs ve kuruma zerre minnete tamah etmeden başladığım bu yolu, aynı şekilde tamamlamış olmanın haklı gururunu iliklerime kadar hissediyorum.
“Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil.” cinsinden, kelimelere dökemeyeceğim düzeyde meşakkatli ve çetin bir süreçti… Ama tüm olumsuzluklarına rağmen sürecin aleyhime işlemesine müsaade etmedim, çünkü ben, süreçten de, hastalıktan da büyüktüm.. Şimdi ikisi de büyüklüğümün ayırdına varıp, pes ederek şampiyonluğu bana bıraktılar…
Teşekkürlerimin ilki; çocukluğumdan bugüne kendisiyle yatıp kalktığım, cansiperâne mânâda gönül verdiğim, tüm benliğimi ve varlığımı kendisine adadığım edebiyata..
Sonrasında…
Teşekkürler varlığını ve desteğini her daim hissettiren cânım insanlar.. 
Şeri şeri lady 
Gönül. 
Eylem U.K. 
Dağlar 
BREAD WINE
Ve en büyük teşekkürüm; en büyük minnetim, en büyük şükrânım ise; gerek lisans, gerek yüksek lisans, gerekse doktoram boyunca beni bir an bile yalnız bırakmayıp, umut aşıladığı ve her tezime hayat verip, beni buralara taşıdığı için hayatımın yegâne adamı KEMAL TAHİR’e…
Doktora ünvanım, ahde vefâ babında ruhuna armağanımdır, kabul buyurasın yüce adam…
Ne güzel, canı gönülden tebrikler. Emeğinizin ve başarınızın karşılığını her zaman almanız dileğiyle, sevgiler.
