“Direndikçe” derdi, “güçleniyorum”.
Sayfa 72Kitabı okudu
Çağdaş insanın üzerinde çok gereksiz ağırlıklar var: insan, birer birer at bunları üzerinden!
Sayfa 72Kitabı okudu
İnsan, nesnelerin bir bakıma tutsağı olmanın da ötesinde nesne olup çıkmıştır: insanın, gözü görmeyen bir PAZAR YERİNDE parçaları satılmaktadır.
Sayfa 72Kitabı okudu
Çağımızda, insan hem birbirinden kopmuş, hem de insanın aygıtları birbirinden kopmuştur.
Sayfa 71Kitabı okudu
Her insan yeryüzüne eklenen bir sorumluluktur: doğumla birlikte.
Çünkü insan bir sorumlulugu yüklenerek geldi yeryüzüne.
Sayfa 71Kitabı okudu
İnsan, sonunda, din coşkusunu aradığını duyumsayacaktır kuşkusuz.
Sayfa 67Kitabı okudu
“Korku” derdi, “bir arkadaş gibi yanında olmalı insanın” derdi, “umutla dengelemek için.
Sayfa 67Kitabı okudu
Onun yerine, gerçekleşen şey hastalıklı bir bağlanma, pek de gerçek sevgi olmayan, korku ve görev duygusunun karışımıdır, bir görüntüden ibarettir. Ayrıca, çocukluğunda suistimal edilen insanlar, genellikle hayatları boyunca, bir gün o mahrum bırakıldıkları sevgiyi yaşayacaklarımı umarlar. Bu beklentiler, ebeveynlerine olan bağlılıklarını pekiştirir, bu bağlılığa dinde sevgi denir ve bir erdem gibi görünür. Ne yazık ki, terapilerin çoğunda aynı şey olur, çünkü hala geleneksel ahlakın hakimiyeti altındadır. Bu ahlakın bedelini de beden öder.
Kültürel, toplumsal ve teknolojik etkiler
Bağlanma konusunda kültürel, toplumsal ve artık teknolojik belirlenmişliğimizi de göz ardı etmeyelim. Sosyal medyanın hayatımıza girmesiyle birlikte ilişkilerde yapısal bir değişim başladı ve sürmekte. İnternet üzerinden aynı anda yüzlerce kişiyi ulaşabilmenin yarattığı sonsuz seçenek yanılsaması, bağlanma ve bağlı kalma tutumlarını etkiliyor.
Sosyal medya, partner bulma siteleri ve yaygın pornografi erotik imgelemi çoklu nesneler üzerine kurmayı ve/veya cinsel tatmini kolayca ulaşılabilen çok sayıda partnerle yaşama, teşvik eder nitelikte. Bu da bazen bahane, bazen neden, bazen sonuç olan karmaşık bağlanma sorununu daha dirençli kılabiliyor.
Sayfa 51Kitabı okudu
Asıl suiistimaller düzenli aile yaşamında ebeveyn tarafından b i l i n ç s i z c e oluşturulanlardır. Mesela küçükken sevilmemiş bir ebeveyn çocuğunun onu çok sevmesini arzu eder. Bunun için akıl oyunları yaparak "Beni öpmezsen çikolata vermem. Beni sevmiyorsan küserim" cümleleriyle çocuğunu suiistimal eder. Halbuki çocuklar ihtiyacını gideren kişiye zaten bağlanıp onu sever.
