Katilin kim olduğunu tahmin etme işinde genelde iyi olduğumu söyleyemem. Bunu denemeye yetecek kadar ne polisiye kitapları okudum ne de dizi/film izledim ama bu kitaptaki katili, son ana kadar hiçbir okurun tahmin edemeyeceğine neredeyse eminim.
---
Bir anlık bir ölüm sessizliği oldu. Sonra kahkahayı patlattım.
-Siz delisiniz, dedim.
-Hayır, diye yanıtladı Poirot sükûnetle, ben deli değilim.
---
"Gerçek bir başyapıt, tam bir ustaişi, her noktada yanıltıcı."
Her ne kadar 1926 yılında roman ilk basıldığında, eleştirmenler Christie'nin yazarla okur arasındaki yazılı olmayan kuralları çiğnediğini ve resmen hile yaptığını ileri sürmüş olsalar da günümüzde hiç kimse bunu "hile" olarak nitelendirecek kadar ileri gitmeyecektir. Eleşitiriler genellikle olumludur ve aynı temel varsayımı kabul etmektedir. Observer kitabı "tutarlılık ve mantığa uygunluğundan" dolayı överken, New York Times Book Review'da olayı anlatan bir sesin kullanımının "kusursuz, doğru ibr yöntem" olduğu noktasına değinilmektedir.
Ve eğer birkaç rakip polisiye yazarı, zeki Bayan Christie'yi kavramsal zekâsını kullanarak, polisiye tarzı, kabul gören kuralların dışına çıkardığı için eleştiriyorsa, onları Dorothy L. Sayers'ın açıkça bağırarak ilan ettiği şu sözcüklerle sonsuza kadar susturmak gerekir.
"Christie sizi kandırdı."
s.302