"Yavrum... Oğlum... Bak son defa söylüyorum... Sol ayakla sağ kol, sağ ayakla sol kol ileri. Tamam mı yavrum? Beni deli etme lan!"
Sol adımla sol, sağ adımla sağ kol savrulmazmış öne. Olmazmış. Niye? Ayet mi var?
Sayfa 98
Hani diyorlar ya "bu yaşlar bir daha geri gelmez" lan gelmesin zaten şu yaşadığımız hayata bak
Agnostik düşünce.
İki İrlandalı barda içerken birden masalardan birinde kafa çeken kel ve şişman bir adam dikkatlerini çeker.
Pat: "Şşş... Winston Churchill değil mi lan bu?"
Sean: "Yok yahu. Mümkün değil.Winston böyle bir yere gelip kafa çekmez."
Pat: "Oğlum, ciddiyim ben. Bak, dikkatli bak... Vallaha Churchill bu! Var mısın bahse?
Sean: "Tamam be! Nesine?"
Pat: "On papel."
Sean: "Varım."
Bunun üzerine Pat kalkmış, kel adamın yanına gitmiş: "Sen Churchill'sin, değil mi?"
Adam terslenmiş: "Git başımdan kardeşim!"
Pat arkadaşının yanına dönmüş, "Maalesef," demiş, "asla bilemeyeceğiz."
Sayfa 110Kitabı okudu
KİŞİLİK OLUŞUMU
Bir baba var ki küçük dağları ben yarattım diyor. En akıllı benim, en zeki benim, en bilen benim, en güçlü benim, bir baba ki tanrı gibi bir şey. Çok var aramızda, her şeyi ben yaparım falan diyen, hiçbir yere sığmaz, ayak ayak üzerine atar, ya bu başbakan, ya şuna bak, ya şu genelkurmaya bak, lan öyle vurulmaz topa oğlum, bak profesör olacak konuştuğuna bak ya. Her şeyi o bilir, her şeyi o yapar. Ne oluyor bu çocukta, öğrendiği şey nedir? Benim babam en büyük,benim annem en akıllı, bende onların çocuğuyum. Seçilmiş insan onlar, diğerleri de ikinci sınıf vatandaşlar. İlkokula gidiyor ne yapıyor? Öyle burnu büyük gidiyor ki okula tabii kimse kaile almıyor burnu, sürtülüyor, ağlayarak eve geliyor, ne olduğunu anlamıyor. Oğlum, kızım seni birisi mi dövdü, kızdı mı? Yok. Çocuğa evdeki gibi ilgi gösterilmedi ki, önem verilmedi ki, kendini birinci sınıf vatandaş hissetmedi ki. Orada nedir, hayatın gerçekliğine tosladı. Evin içinde iyiydi, güzeldi her şey, ama dışarıda hayat öyle değil, sosyal iletişiminle, becerinle, çalışkanlığınla, üretkenliğinle varsın. Hayatın gerçeği bu. Orada rol kapmak durumundasın. O da kolay değil, sen filan anne, babanın çocuğu olduğun için kimse sana orada özel prim vermez. Tabii bu çocuğunda narsisist kişilik bozukluğu geliştirir. Empati yapamayan, başkalarının ihtiyaçlarını düşünmeyen, onları sömüren, bu sömürmen gayet doğal olduğuna inanan, kendisinin en akıllı, en zeki olduğu fanteziler kuran, bununla tatmin olan bir yapı.
Sayfa 117 - Psikoterapi Enstitüsü Eğitim YayınlarıKitabı okudu
Protest!!!!
Bana bilmediğim bir şey anlat (anlat)
Yorgun düştüm en başından anlat (anlat lan)
Yeter bu kaçıncı imtihan bak
Yangının tam ortasında yakılmadan yanmaktan bıkmak (bıkmak)
Tüm şarkılar ahmak
Gözlerinin ertesinde doğru yoldan sapmak
İnancımı bir kenara bırakmak ve sonrasında her cümlene tapmak
Cennetinde yanmak
Bu ne cüret der şimdi sadakatin
Hele de bir de gazı bitti mi de kağıdın üzerine bırakılan kalemlerin keyiflerine payan olmuyor :
Ürettiğinden mağrur.
— Bak, kalem?
— Ne diyon lan?
— Ben olmasam kim tutar elinden senin?
— Yalvarıp yakarmadın mı?
— Bir duvar duydu, başka kim duydu?
— Duvarı da duydu diye mi yumruklayıp duruyordun?
Sayfa 15 - 16 - Edebiyat Dergisi Yayınları
Yani düşündükçe deli oluyorum, sen tut, tam da geldiğim gün kendini as, olur mu lan!.. Karıya bak!.. Ben kendimi asıyor muyum be?..
Kederlenmişmiş!.. Laf mı, o zaman benim de her gün kendimi asmam gerekirdi!..
Sayfa 149 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Al Mendil !!!
Önce Mendiller Ortadan Kalktı…
♡◇◇
YAŞANMIŞ GERÇEK BİR HİKÂYE
İKİ MENDİL
İlkokul birinci sınıfa başladığımda, ön sıralarda, tek başına oturan bir çocuk gördüm. Yanımdaki kıza çocuğun neden böyle yalnız oturduğunu sorduğumda, kız bana "Onun hep sümüğü akıyor, bu yüzden kimse onunla oturmak istemedi." dedi.
Birkaç gün sonra,