Bir Düğün Fotoğrafçısı Günlüğünden;
Haftanın 4 günü ek iş olarak fotoğrafçılık yapıyorum. Her türlü insanla karşılaşıyorum. Binlerce kişi görüyorum.
Bu hafta sonu gittiğim bir düğünde erkek tarafında, ailenin hemen hemen hepsi ''Ahraz'' idi. Gördüğümde önce algılayamadım,şaşırdım,herkes işaret diliyle konuşuyordu. Sihirli parmaklar havada uçuşuyordu.
Bir filmin içinde gibiydim. Vicdanım sızladı. Şükretmekten ne kadar uzakta olduğumu o an anladım. Üzüldüm. Hepsinin gözlerinde hayat dolu bir enerji vardı. Pırıl pırıl insanlardı.Öyle masum, öyle temiz. Bizler ise sağlığımız yerinde olmasına rağmen, hayattan bezmiş, yaşama gücü kalmamış, memnuniyetsiz, doyumsuz özellikleri benliğimizde taşıyoruz. Zamana ayak uydurma çabasında, hayatta kalmaya çalışırken bir çok duyguyu es geçiyoruz. O düğün bana çok fazla duyguyu hatırlattı. Beynimi, duygularımı kendimi getirdi. Çok geç olmadan şükredelim.. Sağlığımızın kıymetini bilelim. Ölmeden..
-Merve KARADAVUT