Keşke, yalnız bunun için sevseydim seni
İki kalp arasında en kısa yol:
Birbirine uzanmış ve zaman zaman
Ancak parmak uçlarıyla değebilen
İki kol.
Merdivenlerin oraya koşuyorum,
Beklemek gövde gösterisi zamanın;
Çok erken gelmişim seni bulamıyorum,
Keşke Bunun İçin Sevseydim Seni
İki kalp arasında en kısa yol:
Birbirine uzanmış ve zaman zaman
Ancak parmak uçlarıyla değebilen
İki kol.
Merdivenlerin oraya koşuyorum,
Beklemek gövde gösterisi zamanın;
Çok erken gelmişim seni bulamıyorum,
"İlk başta aramıza şehirler girdi.
Sonra alıp başını yıllar girdi...
Sonra biz diye bir şey kalmadı,
Şimdi yabancılaşan iki kişi var.
Her şeyden, birbirinden habersiz yaşayan iki yabancı...
Yolda görsek, belki de tanıyamayacağız artık birbirimizi.
Gözlerimiz değecek.
Kalplerimiz atacak karşılıklı...
Aynı tramvaya binip, yan yana oturacağız.
Birimiz müzik, birimiz kitap okuyacak.
Hem belki sen beraber en çok dinlediğimiz şarkıyı açıp dinleyeceksin.
Bense altını çizdiğim, sana okumakta sabırsızlandığım cümleleri okuyor olacağım.
Sonra ineriz belki yan yana yürürüz, ellerimiz değecek birbirine;
Özür dileriz birbirimizden...
Sonra aynı bankta oturup,
Hep yaptığımız gibi yıldızları sayacağız.
Belki o zaman birbirimizi anımsarız.
Gülüp eskilerde kaldı, diyeceğiz.
Sonra hep yaptığımız gibi, birbirimizden uzaklaşacağız.
Gece ile gündüz gibi birbirimizden kaçacağız.
Siyahla beyaz gibi...
Ateşle su gibi...
Sabır yetmeyecek artık.
Öleceğiz bir gün, haberimiz olmayacak birbirimizden.
Aşkla atan kalbimiz, toprak olacak;
Yok olacağız sonra..."