Bazen kederli yaşlar arasında
bir kuşku düşer içime: Nasıl yaşayabilir
ruhundan uzakta bu beden?
Sayfa 71
Az'dan Zargana'ya...
2017 yılının Nisan ayında, Iğdır'da, Haydar Aliyev Fen Lisesi'nin Erkek Yurdunda, cam kenarındaki yatağımda oturup, BİM'den aldığım ucuz marka kahveyi içerken 
Az kitabını bitirmiştim. Belki de o güne kadar okuduğum en etkileyici kitaptı. Iğdır'da pek denk gelinemeyecek şiddette bir yağmur yağıyordu. Kitabın etkisiyle sersemlemiş bir halde kendimi yurdun yeşil yapraklarına yeni kavuşmuş ağaçlar ile sarmalanmış bahçesinde bulmuştum. Hayatımda yağmurda ıslanmaya cesaret ettiğim ilk gündü o gün...
2024 yılının Nisan ayında, bu kez Münih'te, Az'ı okuyup bitirmemin, yağmurda ıslanmayı sevmeye başladığım o günlerin üzerinden tam yedi yıl geçmişken, bugün 
Zargana'yı bitirdim. Kaderin bir cilvesi mi, oyunu mu bilinmez veya belki tamamen tesadüf, hava yine yağmurlu. Cam kenarında oturup kitabı bitirdikten sonra, kendimi yine dışarı atma isteği duydum derinlerde bir yerlerde. Bugün okuduğum kitap o günkü kadar tesirli değildi belki ama geçmişe dönmemi, o günleri hatırlamamı sağladı. O günü bir kez daha yaşattı bana...
Beden büyüdü, fikirler değişti, dolaştığım caddeler ve sokaklar gelişti; Iğdır, o lise, o yurt, Az'ı ödünç aldığım İl Halk Kütüphanesi... Hepsi şimdi çok uzakta...
2017 Nisan'ında beni ıslatan yağmur, yedi yılda anca Münih'e ulaşabildi. Islatması gereken kişiyi buldu ve geri gitti. Şimdilik benden Iğdır'a selamlar götürecek.
Belki bir yedi yıl sonra yine buluşuruz, kim bilir...
❀ DÜNYADA BİR YOLCU GİBİ OL! ❀
Bir gün Abdullah'ın omzuna elini koyan Allah Resûlü, onun şahsında bütün Müslümanlara şöyle nasihat eder: "Dünyada (kimsesiz) bir garip gibi yahut bir yolcu gibi ol!" (Buhârî, Rikâk, 3). Bu hadis, mü'minlere iki kimseyi örnek vererek dünya ile ilişkilerini bu örnekler üzerine düzenlemelerini salık verir. "Yolcu" örneği ile dünyanın gelip geçici bir uğrak yeri olduğu , asıl varılacak ve kalınacak yerin ahiret olduğu vurgulanır . "Garip" örneği ise, ruhların asıl vatanının bu dünya ve bu beden değil , ruhlar âlemi ve ahiret olduğunu ifade eder . Asıl vatanlarından ayrılan ruhlar , dünyada ve bedende iken gurbettedirler ve kendi vatanlarına dönmenin özlemi içinde yaşarlar . İşte mü'min, dünyada tıpkı bir yolcu gibi, kısa bir süreliğine yaşadığını hiç aklından çıkarmaz ve tıpkı evinden barkından uzakta kalmış bir garip gibi, ruhunun gerçek vatanı olan ahirete sürekli özlem duyar.🌿
﴾ Alıntı ﴿
Öteki Adam'a / Zehra
Az önce bir kalp bıraktım ardımda.
Uzakta bir kalp.
Muhakkak dört odacıklı,
Muhtemel çokça mezarlı...
Az önce bir kalp bıraktım ardımda.
Kötü bir bedenin güzel bir kalbi belki de.
Ya da bitkin bir bedenin mi demeliyim?
Hayır, hırpalanmış bir beden şüphesiz.
Kendi elleriyle kendini paralayan bir bedenin,
Çoktan katran kaplamış,
Farkında mısın?
Beşerin temeli, bir küçük cenin,
Can vermeye, gücü yetmez kimsenin,
Kâinat denilen, dev değirmenin.
Suyu nerden gelir, farkında mısın?
Yıldızlar, bir adım yolundan şaşmaz.
Dağlar haddin bilir, denizler taşmaz.
Karıncanın yükü, boyunu aşmaz.
