İçimde bir soğukluk
Dışımda bir begonya.
İşte şu yağmurlar, işte şu balkon, işte ben.
İşte şu begonya, işte yalnızlık...
Sevdiğim adamlar çarpıyor camlarıma
Bir kelebek gibi kocaman, kara
Pervazlarımda kuruyorlar sonra
Begonya tozlanıyor,
Unutmanın gözyaşları sanki bu tozlar.
Annemin temizlik günleri gibiyim
Yorgun, solgun ve beyaz.
Sayfa 59Kitabı okudu
hiçbir yere taşmıyorum, kendime sızıyorum yalnız
Burada herkes kırk yaşında.
işte şu yağmurlar, işte şu balkon, işte ben
işte şu begonya, işte yalnızlık
işte su damlacıkları, alnımda kollarımda
işte yok oluşumdan doğan kent
hiçbir yere taşmıyorum, kendime sızıyorum yalnız
ben dediğim koskocaman bir oyuk
koltuğun üstünde, aynadaki yansıda
bir oyuk! sofada, mutfakta, yatağımda
yaşamayı tersinden kolluyorum sanki
yetişip öne geçiyorum sık sık. sözgelimi
bir iki saatte bitiyor bir mevsim
Edip Cansever
İşte şu yağmurlar, işte şu balkon, işte ben
İşte şu begonya, işte yalnızlık
İşte su damlacıkları, alnımda, kollarımda
İşte yok oluşumdan doğan kent
Hiçbir yere taşınıyorum, kendime sızıyorum yalnız
Ben dediğim koskocaman bir oyuk...
Sevdiğim adamlar çarpıyor camlarıma
Bir kelebek gibi kocaman, kara
Pervazlarımda kuruyorlar sonra
Begonya tozlanıyor,
Unutmanın gözyaşları sanki bu tozlar.
Sayfa 59Kitabı okudu
İçimde bir soğukluk
Dışımda bir begonya.
Sayfa 20
İşte şu yağmurlar, işte şu balkon, işte ben İşte şu begonya, işte yalnızlık
İşte su damlacıkları, alnımda, kollarımda İşte yok oluşumdan doğan kent
Hiçbir yere taşmıyorum, kendime sızıyorum yalnız
İçimde bir soğukluk
Dışımda bir begonya
Ada Yayınları
Sevdiğim adamlar çarpıyor camlarıma
Bir kelebek gibi kocaman,kara
Pervazlarımda kuruyorlar sonra
Begonya tozlanıyor,
Unutmanın gözyaşları sanki bu tozlar.
Annemin temizlik günleri gibiyim
Yorgun,solgun ve beyaz
Kardeşim ayağını sallıyor sevdiği şarkılarda
Birini çok sevmek gibiyim
Sütle siliyor tozlarımı kardeşim.
Kestane pişiririz diyoruz kışa sobada
Hayallerimiz çatlıyor sonra, çıtırdıyor, kızarıyoruz
bazı vakitler tren geçiyor evin yakınından
yaşlanıyorum pencereden her bakışımda
anna karenina’yı taklit ediyor zaman,
atıyor kendini raylara.
neden her aşk
bir kadının cenazesini kaldırır mutlaka.
sevdiğim adamlar çarpıyor camlarıma
bir kelebek gibi kocaman, kara
pervazlarımda kuruyorlar sonra
begonya tozlanıyor,
unutmanın gözyaşları sanki bu tozlar.
annemin temizlik günleri gibiyim
yorgun, solgun ve beyaz.
Sayfa 59Kitabı okudu
MAVİ BEGONYA
Düşen yapraklara, her çocugun gözyaşına, sabah erkenden gelen çöp kamyonuna sayıp sövüyorum. Uykusuzlugumu bağlıyorum ,her metreye santim santim. Göğümü uzatıyorum her dalgaya her medcezire.. ah diyorum bır gülse, çiçek açsa begonyalar pembe,mavi ,mor... renk renk olsa gülüşü.. gökkuşağı kıskansa mesela gülüş renklerini. Gölgelense her şey dudaklarinla. Begonyalar mavi ,pembe, mor...
BREAD WİNE
İşte şu yağmurlar, işte şu balkon, işte ben
İşte şu begonya, işte yalnızlık...
Sayfa 86 - YKYKitabı okudu
Begonya'ya Mektuplar (7.Övgüler)
Selam sana gece de yıldız tozunu, gönlüme serpen peri... Mavilere bürü beni, dolambaçlı yollarda kaybolayım da; dönüpte seni kaybettiğim yollarda bulayım. Bazen toprakta, bazen bir çiceğin tomurcuğunda... seni tomurcuklara sakladım, kara toprak nedir ki(?) Begonya'm...
Çimenlensin gözlerin, papatyalar bezesin gamzeni, kokunla uyuyayım