Gönlüm, benim küçük evim
dost yumağı kalbim
kaç gece daha saklayacağım seni
kimse görmesin içimdeki seni
beklemek de yormaz artık beni
gönlümün hükümdarı
sende bekletme beni
sende yarı yolda bırakma
tut ellerimden gidelim bu şehirlerden
mesafeleri yok edelim içimizden
içimde yanmasın, solmasın sevdan
yüzümü aydınlıktan karanlığa çevirme
insan içine çıkmaktan korkutma beni
her insanda seni aramaktan kurtar beni
tüm cümlelerimin öznesi, nesnesi, yüklemi olma
yorma kalbimi bu kadar
bekletme ey sevgili
hüznümü tüm ömrüme yayma
kavrulmasın yüreğim hiçlik ateşinde
ellerin uzak, gözlerin uzak, dilin uzak
her şeyinle uzaksın benden
ben kurtaramıyorum kendimi senden
bir oluk açtın içimde
büyüdükçe büyüyor içimdeki sevdan
Kaç mevsim bekleyim daha kapında,
Ayağımda zincir, boynumda kement.
Beni de, piştiğin belâ kabında,
O kadar kaynat ki, buhara benzet!
Bekletme Yunus'um, bozuldu bağlar,
Düşüyor yapraklar, geçiyor çağlar;
Veriyor, ayrılık dolu semâlar,
İçime bayıltan, acı bir lezzet.
Rüzgara bir koku ver ki, hırkandan;
Geleyim, izine doğru arkandan;
Bırakmam, tutmuşum artık yakandan,
Medet Ey dervişim, Yunus'um medet!
Güç prensibi üçlü olarak ortaya çıkar.
İlk olarak,bir kisiyi bekletmek bir tür güç kullanmaktır.
İkincisi, güçlü insanların diğerlerini bekletme yetkisi vardır.
Son olarak beklemeye istekli olan kişi bu gücü tanır ve kabul eder.
youtu.be/PwokKY0ii4U
"Zor Günler"
Benden önce söylenmiş sözlerin haklılığına
Kizdığım oldu zamanında ama inandığımda
Ömrümde her şarki başka bi kapi açti
Bu sarkinin ardinda sen