Düşünmek , bazen acı verir insana. Çünkü düşündükçe anlarsın bazı şeyleri, farkına varırsın acı gerçeklerin. Çok tehlikelidir de aslında. İpleri elden kaçırınca durduramazsın içindekileri. Ağırlık olmaya başlar zihninin içinde , taşınmaz hale gelir başın. Bu durumun sonu ise yakın. İpler elinden kaçmışsa, düşüncelerini ve seni toplum da dışlar . Hastalık kabul eder bu düşünce biçimini . Deli derler sorgusuzca Ama düşünmezler hiç deli dediğinin içinde olup biteni. Belki dışlandığı toplumdan daha zekiydi kendisi ya da önemsenmemişti ona zulm eden düşünceleri , dinlememişti kimse , boşverilmişti işte . Her şeyin fazlası zarar derler , daha fazlasını istememize sebebiyet verenler. İpi bizden alanlar aynı kişiler , bizi düşünmeye itenler .
Düşündükçe iğrenirsin etrafında dönen sahteliklerden . Düşündükçe soğursun bu zalim insanlıktan , pisletilen dünyadan. Peki hiç düşünür müsün deli dediğinin düşünce dünyasını? Her şeyin olayını çözmüş biri de olabilir deli diye hitab ettiğin, hayattan çıkarabileceği tüm dersleri eksiksiz tamamlamış biri de . Biraz düşününce bizler de öyle değil miyiz? Yaşananlardan ders çıkartmaz mıyız ? Hep bir arayış içinde bulunmaz mıyız? Yani herkeste vardır biraz delilik. Ama asıl delilik düşünmeyi hiç denememiş , bilinmezlik dünyasına adım atmamış eksikliklerinde boğulanlardır . Bizim deli dediklerimizse çoktan tamamlanmışlardır.
(“ Kafamın içi ,cam kırıklarıyla dolu doktor.
Bu nedenle beynimin
her hareketinde, düşüncelerim acıyor.
Anlıyor musun?”~Oğuz Atay~)
terk edilmişliği hazmedemedim. gururumu ezip geçen o yüzün hatırasını uzunca bir zaman silmeye çalışmıştım. kim bilir şimdi ne yapıyordur diye aklımdan geçiyordu hâlâ. belki uyuyordur, belki de uyanmak üzeredir, üzerinde tatlı bir uyku mahmurluğu vardır... beni esiri eden o yüzü hatırlamakta güçlük çekmek de zamanın acımasız yanıydı. yine de eskiyordu işte yüzü. yerini başka bir yüze bırakarak.
Sayfa 66
"O sana bir gelecek istemen için bir neden veriyor," diye ekliyor sessizce. "Ve onun
sayesinde, kaybettiğini düşündüğün bir parçanı buldun. Bu bana da bir gün gelecek için
umut verdi, Lana. Belki de Marcus haklıydı. Kader taş kalpli bir sürtüktür ama her şeyin bir amacı vardır."
Hz. Ömer adalet yönünden o kadar haSsas davranı- yorduki; oğluna yaptığı had cezası ölümüne sebep oldu.Zeyd b. Eşlem 1 şöyle anlatıyor:
«Bir gece Hz. Ömer’in dolaştığını gördüm, arkasından gittim ve size arkadaşlık yapmama müsaade edermi-
siniz» dedim «evet» dedi. Medine’nin dışına çıktığımızda, uzaklarda bir ateş gördük «Belki orada bir
Yosunlar ancak öldükleri zaman suyun yüzüne çıkarlar, özgürlüklerini ilan ederlerdi. Ama neye yarar? Gerçi denizin dibinde çok sağlamdırlar, kuvvetli kökleri vardır, belki de karada yaşayan otlardan daha güvenlidir yaşantıları, ama bu ömür, ne kadar uzun olursa olsun çekilmez bir şeydi. Çünkü denizin dibi daima onlar için karanlıktır. March da yosun gibi olduğuna göre aynı yaşantıyı sürecektir. Yaşadığı sürece suyun yüzüne çıkamayacaktır.
Sayfa 203
