Varlığıma nedensizlikten delirdim ben.
başucumda şimdi hakan günday
yurt odamda her tarafta kinyas ve kayra
kayra bir konuştu, kayra iki konuştu; ben delirdim or'da dört duvarda
-farazi v kayra: üç kitap ve naralar
Ne ölüm, ne de hayat! Hiçbiri kovalamıyor beni rüyalarımda. Hiçbirinin eli bana değmiyor. Çünkü ellerim ceplerimde hiç olmadıkları kadar. Varlığıma nedensizlikten delirdim ben. Hiçbir nedeni kendime yakıştıramadığımdan. Hepsini giydim. Hiçbiri olmadı. Hepsi dar geldi. İnansaydım herhangi birine, uğruna gerekirse dünyayı kan gölüne çevirirdim.
Sayfa 136Kitabı okuyor
Ne ölüm, ne de hayat! Hiçbiri kovalamıyor beni rüyalarımda. Hiçbirinin eli bana değmiyor. Çünkü ceplerimde hiç olmadıkları kadar. Varlığıma nedensizlikten delirdim ben. Hiçbir nedeni kendime yakıştıramadığımdan. Hepsini giydim. Hiçbiri olmadı. Hepsi dar geldi. İnansaydım herhangi birine, uğruna gerekirse dünyayı kan gölüne çevirirdim. okyanuslar kırmızı olurdu. Pıhtılaşmış kanlardan siyah dağlar yükselirdi. Ama inanamadım. Bir türlü inanamadım... Bütün hayat bir ilüzyon. Benim gibi, Kayra gibi...
Acaba ben delirdim mi diye düşünüyorsan, hâlâ aklın başında demektir, çünkü hiçbir deli kendinden ve aklından şüphe etmez..
[ Güven Taşdemir ]
Ne ölüm, ne de hayat! Hiçbiri kovalamıyor beni rüyalarımda. Hiçbirinin eli bana değmiyor. Çünkü ellerim cephelerimde hiç olmadıkları kadar. Varlığıma nedensizlikten delirdim ben. Hiçbir nedeni kendime yakıştıramadığımdan.
Sayfa 120Kitabı okuyor
Ne ölüm ne de hayat! Hiç biri kovalamıyor beni rüyalarımda. Hiçbirinin eli bana değmiyor. Çünkü ellerim ceplerimde hiç olmadığı kadar.. Varlığıma nedensizlikten delirdim ben. Hiçbir nedeni kendime yakıştıramadığımdan. Hepsini giydim, hiçbiri olmadı hepsi dar geldi....
Evet, adam kısmı delirdiğini hiç fark etmiyor. Ben delirdim.
Sayfa 322 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
"Yaşamım boyunca içimi kemirttiniz. Evlerinizle. Okullarınızla. İşyerlerinizle. Özel ya da resmi kuruluşlarınızla içimi kemirttiniz. Ölmek istedim, dirilttiniz. Yazı yazmak istedim, aç kalırsın dediniz. Aç kalmayı denedim, serum verdiniz. Delirdim, kafama elektrik verdiniz. Hiç aile olmayacak insanla bir araya geldim, gene aile olduk. Ben bütün bunların dışındayım..."
-Tezer Özlü
Sayfa 90Kitabı okudu
Benim adım yok. Çünkü ben yokum. Delirdim. Yetmedi. Delirttim.
Sayfa 24Kitabı okuyor
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
Tekrar odama döndüm ve telefonumu açıp Aziz Ata'yı aradım. Telefon ikinci çalışında açıldı. Aziz Ata'nın sesi oldukça endişeliydi.
"Derin!'" dedi telaşla,
"Meraktan delirdim. Size doğru yoldayim, kapınıza geliyordum!"
''İyiyim ben." diye mırıldandım,
"Beni arayip haber verdiğin için teşekkür etmek istedim sadece, ve bu zamana kadarki yardımların için de teşekkür etmek istedim... Gelmene gerek yok.''
"Bu ne demek şimdi Derin?" diye sordu Aziz Ata aynı telaşla, "Veda mı ediyorsun bana?"
"Bir süreliğine," dedim, "Buna veda diyebiliriz sanırım."
Delirdim hasretinden, sığamadım evler değiştirdim
Diz çöküp, tanrıdan seni dilendim
Ağlama, dediler de, gözümde yaş mı kaldı güzelim
Ben, sen, sen diye tükendim
Ne ölüm, ne de hayat! Hiçbiri kovalamıyor beni rüyalarımda. Hiçbirinin eli bana değmiyor. Çünkü ellerim ceplerimde hiç olmadıklanı kadar. Varlığıma nedensizlikten delirdim ben. Hiçbir nedeni kendime yakıştıramadığımdan Hepsini giydim. Hiçbiri olmadı. Hepsi dar geldi.İnansaydım herhangi birine uğruna gerekirse dünyayı kan gölüne çevirirdim. Okyanuslar kırmızı olurdu. Pıhtılaşmış kanlardan siyah dağlar yükselirdi. Ama inanamadım. Bir ţürlü inanamadım...Bütün hayat bir illüzyon. Benim gibi, Kayra gibi...
Sayfa 138 - KayraKitabı okuyor