Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Ne ölüm, ne de hayat! Hiçbiri kovalamıyor beni rüyalarımda. Hiçbirinin eli bana değmiyor. Çünkü ellerim ceplerimde hiç olmadıklanı kadar. Varlığıma nedensizlikten delirdim ben. Hiçbir nedeni kendime yakıştıramadığımdan Hepsini giydim. Hiçbiri olmadı. Hepsi dar geldi.İnansaydım herhangi birine uğruna gerekirse dünyayı kan gölüne çevirirdim. Okyanuslar kırmızı olurdu. Pıhtılaşmış kanlardan siyah dağlar yükselirdi. Ama inanamadım. Bir ţürlü inanamadım...Bütün hayat bir illüzyon. Benim gibi, Kayra gibi...
Sayfa 138 - KayraKitabı okuyor
Nerede başladı bu hikaye de Böyle delirdim Nasıl oldu da sevdim çok canımdan Ben böyle değildim ... youtu.be/W3z5XvtUK9o?si=...
Reklam
Hayat bana delirmem için gerekli olan her şeyi verdi.. Bonkördü, samimiydi.. Servisi, sunumu muhteşemdi.. Etkilendim, yok ben almayayım diyemedim.. Güzel güzel delirdim.. 😏
değildim, delirdim olamadım hiç iyi değilim senin, söyleme ne benim için iyi öyle derin derin değil sığım ama derindeyim içindekini görmez bakarlar dışındaki iyi mi savaştım öylece kaçmaktansa darbe yemek iyidir benimle yürüme ayaklarında kirler birikir birikir
Yenil(en) me
Öylece ortaya çıkmadım: Acılarımdan oluştum. Kalp ağrılarımdan oluştum. Uykuda titremelerimden oluştum. Müphem rüyalarımdan oluştum. Özledim... Fazlasıyla özledim... Fotoğraflarına bakarak konuştum. Sövdüm saydım sana sonra sevdim seni biraz. Baktım olmuyor, yıktım, yaktım. Sondun, söndün. Yarimdin yarım oldun sandım da yaram oldun.
Koşuyor koşuyor koşuyordum. Bir şeylerden kaçıyordum. Neden kaçtığımı bilmeden. Bir taşa takılıp düştüm ansızın. Gözlerim göğe çevrildi. Baktım o uzun uzun gelen aslında saniyeler süren zaman dilimi boyunca. Ne kadar da karanlık ? Içim gibi..  ya da şey köydeki o dipsiz kuyunun karanlığı. Hangisiyidi karar veremedim. Düşündüm, durdum. Durup, düşünmemiştim ki hiç. Peşimdeki şey neydi bulmuş muydum ? Ya da bulduğumu sanmıştım. Kötü düşünceler insanın gölgesidir derler. Gölgemden kaçmıştım ama saklanamamıştım. Bir anda beliriverdi yine kafamda bir şeyler. Git, git dedim. Beynim, benim beynim. Beni neden dinlemiyor? Anlam veremedim. Anlamsızlaştım. Gitmedi gölgem. Ne yakalayabildim ne de yok edebildim. Benimleydi hep benimleydi. Yok saydıkça daha çok var oldu. Deli miydim ? Delirdim mi ? Biri bana yardım edebilir mi ? Ben kendime edemiyorum. Benim düşüncem benim gölgem benim beynim ama benim olması baş edebileceğim anlamına gelmiyor değil mi ? Yardım et, yardım et, yardım et. Lütfen yardım et. 4 oldu 40 olsa gerçek olur mu ? Bilmiyordum. Sorular arasında kayboldum. Cevaplar yoktu çünkü. Gölgem ben olmuştum. Insan kendinden kaçamazdı. Geç anladım. Anladım ama bu hiç bir şeyi çözmedi. Bir de buna üzüldüm. Sonra uyudum. Zaten herkes bir gün uzun uzun uyumayacak mıydı?
Reklam
"Bazen ben de, acaba lanetlendim mi, diye düşünyorum, anlıyorsun ya .Delirecekmiş gibi hissediyorum.Belki de delirdim."
Sayfa 281 - Yancı yayınlarıKitabı okudu
280 syf.
7/10 puan verdi
·
Beğendi
Parla
PARLA Selamlarrr. Bugün size kpopun içine içine girdiğimiz bir kitapla geldim. Şarkılarını dinlesemde böyle grupları ve solistlerini oturup araştırmışlığım yoktu. İç dünyalarını pek bilmezdim ta ki bu kitaba kadar. Önce konusunu anlatayım size. Rachel çocukluğundan beri tek hayali için yıllardır çaba gösteriyor. Koreli ve Amerikalı olan
Parla
ParlaJessica Jung · Dex Yayınevi · 014 okunma
"Hiçbir şey değişmeseydi delirirdim. Ama her şey değişti ve ben delirdim"
Reklam
insan tuz buz olmak için var anladım kelebeğin kanatlarında gelmiyor umut kiraz çiçekleri aşkla açmıyor cebinde karanfil gezdiren şairin yalanları bunlar gözler doğruları konuşmuyor dillere pelesenk olmamışsa gerçek gizlerin arasında seçilmiyor yüzün kutsallaşmıyor seni sevdiğim için dünya sevgim kalbine denk gelmiyor, bu da yalan yıllar geçti, ilk gençliğimi ayazlarla ödedim ama yine de bedelini ödemedi yazlarla yazgım bir güze hapsoldum sen gelmedin, ben unutmadım delirdim.
"Ölmek istedim, direttiniz. Yazı yazmak istedim, aç kalırsın, dediniz. Aç kalmayı dendim, serum verdiniz. Delirdim, kafamı elektrik verdiniz. Hiç aile olmayacak insanlarla bir araya geldim, gene ayrı olduk. Ben bütün bunların dışındayım. Şimdi tek konu olduğun Bu otelden ayrılırken, hangi otobüs ya da tren istasyonuna, hangi havaalanı ya da hangi limana doğru gideceğimi bilmediğim bu sabahta, iyi, başarılı, düzenli bir insandan başka her şey olduğumu duyuyorum." -Tezer Özlü
Sayfa 169Kitabı okudu
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.