Öz zekâsı düşük ise bu o kişinin sorunudur. Kendi düşünceleri vardır hep. Kendisi haklıdır hep. Kendisinde taşıdığı düşüncelerle karşıdakini yargılar, karşıdakinin de öyle olacağını düşünür. Karşıdakinin de kendisindeki düşüncelere sahip olduğunu düşünür. Yani kendi düşüncesi kıtsa siz bu kişiye başka bir düşünce ile yaklaşsanız bile dinlemez. Salakça bir egoları da yok mudur!.. Ben yaptım, ben araştırdım, ben buldum, ben en iyiyim, ben, ben, ben…. Yok onu sevmiyorum, yok bunu sevmiyorum… Aynen sensin!.. Böyle insanları hayatından çıkar. Onun öz zekasının düşüklüğünü ve bomboş egolarını çekmek zorunda değilsin. Onu anlamak zorunda da değilsin. Ona bir şeyleri anlatmak zorunda da değilsin. Nefesine yazık. Kendine yazık. Çıkar hayatından. Samimiyeti de kes. Onun kıskançlıkları, seni demoralize edişi vs vs çekmek zorunda değilsin. Hayat senin hayatın. Her ağzına geleni cesurluk aldı altında söylemesi ise patavatsızca ve kırıcıdır. Böyle insanlar ne korkunç. Bugün böyle bir kişi benim hayatımdan da çıkarıldı ki ne mutlu bana. Zamana yazık. İyilik meleği değiliz. İnsanların sorunlarını sorun edine edine en çok kendimize zarar verdik, tükendik. Empati yapa yapa yıprandık. Küçük hesaplar peşinde koşmasına daha olgun değil kafasıyla affedici yaklaştık. Onun küçük hesaplar yapması ayıp değil senin bundan rahatsız olup dile getirmen ayıp sayıldı ise hayatınızdan çıkarmakla da en doğru kararı vermişsiniz bence. Öyle kişileri kendi öz zekâlarıyla başbaşa bırakın. Sen kendine değer vermezsen kimse vermez. Cici bakın kendinize.
Her geçen gün daha iyiyim diyorum
Ama oturup da bir şarkı sözü hatırlamama bakıyor her şey
Ve ben her zamanki gibi yine
Sıcak bir yere oturup
Unutmak istiyorum dinleyerek
Dönmek istiyorum
O kadar istiyorum ki
Artık düşünmek istemiyorum
İmkansız olduğumuzu unutmayan aklımı kaybetmek istiyorum
Uyuduğum yastıkta, sarıldığım peluş ayımda
Bedenden çok, ruh yarası bizimki ..
Beni soracak olursan iyiyim
zaten ne sen soracaksın
ne de ben iyiyim....
O kadar fazla soru var ki zihnimde, o kadar fazla cevap arıyorum ki... Kayboluyorum çoğu zaman cevap bulmaya çalışırken. Bir yanım hep akışına bırak diyor, bir yanımsa sürekli sorular... Yine buraya yazmıştım 3 ay önce. Belki Allah belki de başka bişey bizi tekrar bir araya getirdi. Seninle tekrar olduğuma inanmak bana çok zor geldi, buna alışabilmek... 6 7 ay boyunca sensiz kalmış bu ruh, bu kalp, bu beden çok şey kaybetti. Şimdi buradasın, geceleri yine senin nefesini duyarak uyuyorum. Geçirdiğim o sensiz döneme kıyasla çok daha iyiyim. Ama... Bazı şeyler o kadar eksik ki... Gözlerine baktığımda bile o eski ışığı göremiyorum. Hemde ona bu kadar ihtiyacım varken... Sana karşı hissettiğim şeyi çok iyi biliyorum, bu fazlasıyla net benim için. Sana tekrardan herşeyimi veririm... İçim bu kadar yanıyorken. Canımı yakmış ve hala yakıyor olmana rağmen, verebilirim. Ama... Çok eksik geliyor herşey. Haklı olduğunu biliyorum, ister istemez eskiyle kıyaslıyorum ve bu beni üzüyor. Ama söylediğim ve hissettiğim bu değil. Ben yokmuş gibi yaşıyor ben yokmuş gibi davranıyorsun. Benimle konuştuğun dakikalarda sesinin, görünüşünün büyüsüne kapılıyorum... O anlarda herşey gidiyor, dünya gidiyor, çevremdekiler gidiyor, hayat duruyor, sen hariç... Çok canımı yakıyo... Değersiz, umursanmayan, gelmeni bekleyen aciz biri olmak...
"Nasılsın?"diye soracağım,
ve sen de,her zamanki gibi,
"Hiç,iyiyim!"diyeceksin ve ben,bir an durup,
bu sözün kasdediimiş ve kasdedilmemiş çağrışımlarını dikkatle düşüneceğim...
Orhan Pamuk
Kalbim
Kanlı çakıl taşlarıyla dolu
Seni çok özlüyorum, Elan...
Beni alıp doktorlara götürüyorlar
Haplar, otlar, boklar veriyorlar bana
Kendine bile hayrı olmayan
Tek çocuklu ahırlar ve dualar veriyorlar
Alıştın mı sen de?
Rahat mısın artık İstanbul'da?
İyiyim ben
Hem sen tanırsın beni
Ne yapsam, ne söylesem
O geç kalmışlık hissi..
(Emre Aydın - Son Defa)
youtu.be/tN0tDRCachE?si=...
Bana, sen değiştin diyorlar.. Ben de diyorum ki ; benim yaşadıklarımı siz yaşamış olsaydınız kromozomlarınıza kadar değişirdiniz ben yine iyiyim. Rastgele soru soramazsınız, soru sormanın da bir adabı ve bir kuralı vardır. Kişinin hayatına ne kadar muhattabsınız ve ne kadar tanıyorsunuz..
Bak,çok duygusal bir insanım ben. Balık burcu değilim ama benimle çok güzel ilgilenip sonra bir anda elini eteğini benden çekersen oturur çocuk gibi ağlarım. Seviyorum deyip bana sevmediğini hissettirmezsen geceleri uyuyamam. Ben kimsenin duygularıyla asla oynayamam. Kimsenin ahını hiç alamam. Gitmek için geleceksen gelme, gidersen dayanamam. Ne de olsa iki gün sonra unutur diye düşünme, sana alışırsam unutamam. Etrafına bir bak. Şu sıradanlığa bir bak. Herkes gitmek için giriyor birbirinin hayatına. Sen gitme. Gideceksen de gelme. Herkesleşme. Kendini bende eksiltme. Beni sevdiğini söyleyip iki gün sonra ortadan kaybolacaksan sen beni böyle sevme. Ben böyle, iyiyim kendimle.
Yine de Sevdik 
Miraç Çağrı Aktaş