Dayanabilirseniz sonuna kadar okuyun...
Zehirlendiler, şiddet gördüler, tecavüze uğradılar, kimi bayıltılarak çöp poşetlerine konuldu ve havasız bırakılarak can verdirildi, kimisi bayıltılmadan çöp poşetine koyulup hamileyken tekmelendi, kimisi iplerle bağlandı, kimisinin üstüne yapıştırıcı madde sürüldü ve ölüme terkedildi, kimisinin üzerine benzin döküldü ateşe verildi, kimisi Havrita
26 Kasım 2022 bugün sabah çok huzurla uyandım. O kadar güzel bir rüya gördüm ki uyanmak hiç istemedim rüyamda uçaktayım daha önce de hiç uçağa binmedim bu arada yer altımdan gidiyor gibi oluyor yukarı çekiyorlar gibi bir his sonra diyorlar burada in diyorum kimseyi tanımıyorum dilimde yok nereye geldim yabancı herkes sonra bir gül kokusu hissediyorum ama sanki dalından kopmuş bir gülü kokluyorum gibi Bi gül kokusu ben daha önceki rüyalarımda koku duyduğumu hiç hatırlamam. Sonra diyorlar buraya herkes gelemez abdest al da gel ben su arıyorum insanlara soramıyorum nerede çeşme var çok fazla insan var hepsi Bi yere koşturuyor telaşlarla içim sıkılıyor üzülüyorum diyorum ben de onlarla gitsem onların yaptıkları işleri yapsam sonra cıvıl cıvıl kuş sesleri duyuyorum ama böyle değişik tatlı tatlı nağmeleri var abdest alırsan gel buraya ben abdest alamadan üzüntü ile uyandım. Uyandığımda anladım ki orası efendimizin (sav) kabri Medineyi münevvere ben gidemedim yanına duyduğum koku onundu, kuş sesleri ise onu koruyan melekler miydi bilmiyorum rüyası bile beni o kadar etkiledi ki hem çok güzel hem de hüzünlü uyandım hayrolsun.
Sana birkez daha gelebiliseydim
Gün ışığını beklemeden
Gözlerimdeki ay ışığıyla
Avuçlarımda getirebildiklerimle
Sana vermek için sakladığım eskimiş ne varsa
Ve şimdi ne baharın cemreye
Ne de yıldızların geceye
Kavuşmasını bekelemeden diyorum ,
Ama yok sarı renkli çiçeğim
Bilmem kaçıncı bahar ve ben aynı şiirleyim
“O kadar çok yorgunum ki, eskiden dimdik durup savaşacağım her şeye şimdi sadece “tamam” diyorum. Kim ne derse desin, ne olursa olsun tamam. Ve bu tek bir kelimenin ne kadar ağır olduğunu izah edemiyorum. Ben eski ben’i çok özlüyorum. Ama bu yolun artık dönüşü yok, biliyorum.”
...
artık bir hayatım bile kalmadığında. Hayatsız kaldığımda. Yani ki ben hayatı tanıdığımda. Dönsem, diyorum. Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak biliyorum. Her şeyler yaşanıp da hiçbir şey yaşanmamış gibi yapmanın imkânı yok. Ama. Dönsem ve bir daha dönebilsem diyorum.
...
Nazan Bekiroğlu
Üstüne bindim, Mal beni götürüyo.
Eskiden gazetelerin sadece spor sayfalarını okuyan lavuklara çok kızardım içimden "Ulan ne cahil adamlar bunlar, dünyadan bihaber yaşıyor, geri zekalılar." Derdim.
Şimdi dünyadan bihaber cahil, geri zekalı, lavuk ben oldum.
Nasıl mı?; Gazeteyi elime alıp tersden okumaya başlıyorum, zamanla bu bende bir alışkanlık oldu, biliyorsunuz
Harita
Önümde bitmek bilmeyen kareler. Telefon üç adım sonra sağa dönmeniz lazım diyor. O bile farkında değil tek başıma olduğumun. İspanya diyorum, orada olsaydım belki. Ya da Brezilya, aşığım Foucault Sarkacından beri. Sadece kareler var oysa. Bir de piyano sesi öteki odadan gelen. Yorganı çekiyorum yüzüme doğru. Önüme bakıyorum , bir adım daha ileri.
Ben ana rahminden Rahmi (İlk öyküm)
Güneş bugün de doğmadı. Koyu karanlık bir yalnızlıkla başbaşayım. Kimbilir ne zamandır burdayım...
Peki burası neresi? Hiçbir fikrim yok. Tenimde hafif bir ıslaklık hissediyorum; yağmur çiseler de nemlenir ya elin, yüzün... Ama ıslandım da diyemezsin. Karanlık neyse de şu halatımsı şey beni çok ürkütüyor. O şeyle beni bir yere bağlamış
Beni yokluğunla eğitme
Beni çıldırtma
Beni kahretme
Ben ne olduysam
Sebep güzelliğindi
Nereye vardıysam
Seninle birlikteydim
Sana alıştım diyorum
Sensiz yemekler zıkkım
Anla biraz
Sensiz susuzum, acım
Sensiz yaşamanın tadı yok
Gel artık
Sana muhtacım.
Ümit Yaşar Oğuzcan