Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Bu kitabı okuduğumda 12-13 yaşlarındaydım. Benden başka birilerinin de benimkine benzer şeyler yaşadığını üstelik bunların kaleme alınacak kadar aşikar olduğunu görmek beni çok mutlu etmiş ve özgüvenimin yerine gelmesini sağlamıştı.
Aslında okumadan önce çevremden kitapla ilgili bir kaç olumsuz eleştiri almıştım. Yine de, tarzını bildiğim ve sevdiğim Pamuk'un bu kitabını da seveceğime olan inancım ve ayrıca Pamuk'un böyle uzun bir aşk romanını nasıl kotardığını merak ettiğim için kitabı okudum. Hadi itiraf edeyim, bir de belki sanki okumazsam en sevdiğim yazarlardan biri olan Orhan Pamuk'a sadakatsizlik yapmış olacağım gibi bir şeyler hissetmiş de olabilirim :)
İyi ki de okumuşum. Karakterler yerli yerinde, kurgu gayet başarılı (esasında yalın bir aşk hikayesinden bahsediyoruz), üslup --her zamanki gibi-- harika. Yalnız ben sanırım kitabın en çok yavaşlığını sevdim. Öyle karmaşık ilişkiler ve entrikalarla dolu falan değil; yalın, pürüzsüz akan bir aşk hikayesi bu ve sanırım kitapta beni yakalayan en önemli unsur da bu oldu.
Okumayı düşünenlere, kitabı sakin bir dönemlerinde okumalarını öneririm. Koşturmacanın normalleştiği günümüzde, bu yavaşlık başlı başına bir keyif haline geliyor sanırım :)
Anlatım tarzı olarak klasik bir Pamuk romanı olduğunu söyleyebilirim. Ben zaten Pamuk'un kelimeleri ustalıklı kullanışını, betimlemelerini hep sevmişimdir (bu konuda bende Yaşar Kemal'le ikisinin yeri ayrıdır).
Dört yıldız verdim, belki --590 sayfa olan bu-- romanı biraz daha kısa tutabilirdi ve böylece bazı konular daha rafine olabilirdi diye.
Bir de son olarak paylaşmadan geçemeyeceğim, kitaptaki "Bazan" bölümü beni benden aldı doğrusu. Şapka çıkarılacak, müthiş bir ustalık!!
Aslında hiç de kötü bi' kitap sayılmaz ama benim gibi durgun kitapları sevmeyen kişiler için pek de çabuk biteceğini düşünmüyorum. Ama yine de içinde bazen ilgi çekici şeyler olabiliyor. Bazen çok güzel sözler karşınıza çıkıyor. Bazen anlattığı kısacık hikayelerle düşündürüyor. Kısaca aksiyon polisiyeciler biraz sıkılacaktır ama diğer türlü okunur
Bu kitapta Piruze'yi yazan Sinan Akyüz gitmiş, yerine başka bir adam gelmiş.
Kitaplığımdaki Yabancı!
Kitabın 189 sayfa olmasını önemsemeyin. Karşılıklı diyalog şeklinde gelişiyor ve iri puntolar kullanılmış. Taş çatlasa 70 sayfalık bir kitap yani.
Olay bir adamın eve "Eyes Wide Shut - Gözleri Tamamen Kapalı" filminin DVD'sini
Tuhaf bir örgü var kitapta. İyi ya da kötü olarak ayıramıyorum. "İyi" deseeem, değil, "Kötü" deseeem o da değil.
Verda isminde bir avukatın, yine avukat olan babasının intiharı ile başlıyor kitap. Yıllarca görüşmediği babasının intiharının ardındaki sırrı öğrenmeye çalışıyor.
Elbette annesi ve babası, kendisi ve babası, kendisi ve annesi, kendisi ve kocası arasında geçen ilişkiler de konu ediliyor. Ama anlayamadığım bir şey var; "Bu kitabın teması ne?"
Sizleri bilemem ama bence her kitabın bir tek odağı olmalı. Odaktan kastım karakterler değil. Konu... Yani bu kitap bir macera kitabı olamaz (İntiharın ardında yatan sırrı öğrenmek için maceraya atılıyor), bu kitap bir aile kitabı da olamaz (boşanmayı, aile içi anlaşmazlıkları vb anlatıyor), bu kitap bir gezi kitabı da değil (ama üst üste bir sürü bölüm Karadeniz'i ve ardından Akyaka'yı anlatıyor).
Bi dakka... Ne bu yahu? Ne okudum ki ben şimdi?! :P
İlk bölümlerde Verda'nın anne babasının boşanma evrelerini okudum. Kendime yakın hissedip, beynimle altını çizdiğim cümleler oldu. Sonra benden bambaşka yönlere çevrildi konu, o ayrı...
Derler ya: "Herkesin kendinden bir şeyler bulacağı bir kitap". Öyle işte. O kadar dağılmış ki, mümkün değil okuyucunun kendinden bir şey bulmaması. Ya İzmir'e gitmiştir, ya Ankara'ya. Belki bir Karadeniz turu yapmıştır. Belki kocası ondan oldukça yaşlıdır, belki o kocasından büyüktür, deli dolu gençlik aşkı yaşamıştır falan falan. Vardır mutlaka bir şey.
Her şeye rağmen üçüncü günün akşamında bittiyse bu kitap Canan Tan'ın dili oldukça akıcı olmalı.
"Eğer bir kız seni uzun, çok uzun bir süre severse gerçek olursun. Ama sadece oyuncak olarak görmez ve gerçekten severse," diye devam etti.
"Canın yanar mı peki?" diye sormuş bu kez oğlan.
"Bazen. Ama Gerçek olmuşsan, acı çekmekten de korkmazsın."
Çok önerilen bir kitaptı "Eksik Parça"... Sürekli karşıma
