Adını oraya bir yere bırakıver
Yüreğini, benden bir tane daha bulana dek sakla
Adım at ya da atma baktığın her yer
Sana gelir ve sensiz gider bir anda
Sakın kurcalama kaybettiklerini
Yüzünü aklımın derinliklerinde unutuver
Aklını kaçırdığın yazlara dön
Hayat bu
Kimi gelir kimi gider
Sen sandığım şeyi gözümden damlayanlarda seyret
Hissettirme söylediklerini
Söyleme hissettirdiklerini
Acıma yukarıdan bakıver düşersem
Beni ancak kendim kalkarsam akla
Sakın başlatma içinde bende bitenleri
İçinde en ufak kırpıntı duyarsan
Kendine sakla...
Allah seni affetmek istiyor çünkü sana DEĞER veriyor, Kendine gel...!!
. Yine anlatıldığına göre Hz. Ömer (R.A.) bir gün Medine mahallelerinden birini dolaşırken bir delikanlı ile karşılaşır. Delikanlı, elbisesinin al-tında içki şişesi taşımaktadır. Hz. Ömer «delikanlı, elbisenin altında ne var» diye sorar. Delikanlı az kalsın «İçki» diye cevap verecekti ki o anda içinden şöyle dua etti. «Allah'ım! Beni Ömer'in karşısında rezil etme, rüsvay etme, ayıbımı gözünden sakla, bundan sonra bir daha içki içmeyeceğim.» Arkasından «Ey Emirü'l - Mü'minin elbisemi altında taşıdığım sirke şişesidir» diye cevap verir. Hz.Ömer «göreyim» der. Delikanlı elbisesini kaldırır, Hz. Ömer bakar gerçekten şişe sirke olmuştur! Demek ki içki sirkeye dönüşmüştür. Kul korkusu ile tevbe ettiği için samimiyetinden dolayı AİIah'ın içki-sini sirkeye değiştirdiğini görüyorsun. Bu böyle olunca kötülüğe batmış bir günahkâr, dönülmez bir tevbe ederek işlediği kötülüklerden vazgeçecek olsa ulu Allah onun günah içkisini ibadet sirkesine dönüştürecektir.
"Sezgileri farklıdır kadının, unutma. Zekânı kendine sakla. Hadi öp beni çabuk!"
ePub
Hayatına dahil olmayı reddediyorum. İğrenç sırlarını kendine sakla; artık beni ilgilendirmiyor.
Sayfa 191Kitabı okudu
Hayatına dahil olmayı reddediyorum. İğrenç sırlarını kendine sakla; artık beni ilgilendirmiyor.
Sayfa 191
psikolojik şiddet insanı nasıl birine dönüştürüyor
Sonra kocaman tırnağıyla yine burnuma fiske vurdu ve karanlıktaki seyircilerden çok yüksek neşeli kahkahalar yükseldiğini işittim. Sancıları ve hastalığı durdurmak için başka çarem olmadığından, karşımdaki aşağılayıcı ve zalim lavuğa iyi davranmaya çalışarak dedim ki:
“N’olur senin için bir şeyler yapayım, n’olur.” İç ceplerimi
karıştırdım, ama boğazkesen usturamdan başka bir şey
bulamayınca bunu çıkarıp lavuğa vererek dedim ki: “Lütfen al bunu, lütfen. Küçük bir hediye. Lütfen al.” Ama dedi ki:
“Pis rüşvetlerini kendine sakla. Beni böyle kandıramazsın." Elime vurunca boğazkesen usturam yere düştü. Bunun üzerine dedim ki:
“Lütfen, bir şeyler yapmalıyım. Çizmelerini temizleyeyim mi? Bak, diz çöküp yalayacağım.” Böylece ister inanın ister kıçımı öpün, diz çöküp kırmızı dilimi iki karış dışarı çıkartarak, o pis, iğrenç çizmeleri yaladım.
Sayfa 132Kitabı okudu
Bu kitap bizi anlatıyor. Seni, beni , bizi.. Gerçek anlamda bizi. Çoğumuzda baş karakterin tutkuları mevcut. Sadece kontrolü elden bırakmıyoruz. Mesela diyor ki okuduğum ve belki de bir daha asla kapağını açmayacağım bu kitabı neden sonsuza dek evde tutmak istiyorum. Gerçekten neden yapıyoruz ki bunu? Ama onlar bizim yavyulayımız. Nasıl dağıtalım kütüphanemizi ? Altını çizip kendimizden renk verdiğimiz kitabı nasıl başkalarına verelim ? Ben de yapamıyorum ama çok takdir ediyorum okuyacağı kitabı kütüphaneden alanları veya ben okudum artık bende durmasına gerek yok deyip dağıtanları. Biliyorum ki doğru olan bu. Ama sonra iç sesim diyor ki yok ya sakla bu da senin mirasın :p :D Bizim mesele 
Kâğıt Ev de ki boyutta değilsede bence bu da bir istifçilik kafası. Biriktirme olayına kapılınca eksikleri bulmak ve onunda rafta yerini alması tutku haline dönüşüyor. Burada da 
Yüzyılın En iyi Bilimkurgu Öyküleri kitabı için güzel tekliflerde bulunanlar var mesela 
Kineba :P Ama Kâğıt Ev de kitaplarına garajda yer açma adına arabasını arkadaşına hediye eden karakteri görünce tüm teklifler gözümde sönük kaldı :D Hiçbir şeyi abartmamak lazım. Tutku iyidir hoştur da insanı ele geçiriyorsa hiç de sağlıklı bir durum oluşmuyor. Masum görünen bir mesele bile olsa fazlası zarar. Hepi topu üç beş gün ömür sürüp gideceğiz , tek odak noktasıyla ve onu da tam başaramıyorum , vaktim yetmiyor kafasıyla kendine eziyete gerek yok.
Şimdi beni dikkatle dinle, sözlerimi aklının en korunaklı yerinde sakla ve sakın ama sakın unutma! Yolculukların en çilelisi aşk için yapılandır. Ve zorluk ne kadar artarsa aşk o kadar kıymete biner, o kadar anlam kazanır, o kadar vaz geçilmez bir hal alır. İşte o benzersiz yolculukta amacına ulaşmak için benim sözlerime ihtiyaç duyacaksan, benden