Benim savaşım kendimle...
"...beni boğmakta olan bir eli boynumdan söküyorum. O eli söküp atan kendi elimin, beni kurtarırken boynuma bir ip geçirdiğini fark ediyorum. İpi boynumdan dikkatle çıkarıyorum, ama bu kez de kendi ellerimle boğazımı sıkmama ramak kalıyor."
Benim kendimle savaşım var..
Siz hiç soğudunuz mu saçlarınızdan?
Küstünüz mü aynalara mesela...
En son ne zaman gözlerinizle buluştu ruhunuz?
Dudağınızın solmuş rengini farketmişliğin acısını bilir misiniz?
Ya da uyumak için deli gibi gözleriniz kapansa da, o uykuya direndiniz mi hiç..
Kendinizle savaşır mısınız her saniye?
Mesela, var mıdır sizinde kafanızda susmayan bir "ben"iniz?
Hani gözlerinizi kapatınca o başlar konuşmaya...
Anlatır size tek tek yaptıklarınızı, yapamadıklarınızı,
Aldığınız yaralardan bahseder yer yer..
Sonra kalbiniz mesela, şöyle hançer saplanmış gibi seslenir mi size?
"YORULDUM" diyor mu o da?
Ya da firar eden ruhunuzun ardından el sallar mısınız?
"Bari sen kaç, kurtar kendini, dönme" dediğiniz oldu mu?
Hani şöyle ciğer dolusu havayı soluduğunuzda, "Allahım, her şeye rağmen şu anım içim bile sana şükürler olsun"dediniz mi?
Ah be Gönlüm, daha yolun uzun, hikayen acıklı. Daha çoook yorulursun da, bu bünye dayanıklı. Solmuş güllerin bakımsız ruhunda saklı, senin hayallerin, umutların da. Su bile sana küsken, kime darılacaksın ki..İşte boş ver gitsin....
Kitabsever
Nasıl mıyım?
Anlatabilir miyim bilmiyorum.
Ya da sen anlar mısın, hiç emin değilim.
Kimsenin kimseyi anlamadığı bir zaman bu zaman biliyorsun.
Ama anlaşılmak için yazmıyorum ben artık.
Kendim için, kendime yazıyorum.
Yazmazsam bir yanım yarım kalır, ölür belki.
Herkesin bir meydan okuma tarzı varsa hayata, ben de yazarak meydan okuyorum.
Üstüme
“Benim savaşım kendimle. Başka birine ne kinim, ne öfkem ne de başka düşüncem var. İnançlarımı sorgulamaya, pişmanlıklarımı onarmaya, kaybettiğim yolu bulmaya, içimdeki çocuğu bir şekilde yeşilliklerde koşturmaya çalışıyorum. Artık aklımı ve ruhumu yormayacağım başka bir şeye.“
Benim savaşım kendimle , siz üstünüze alınmayın.
Bir sözüm yoktur millete , kendi kendime yaşarım.
"Benim savaşım kendimle. Başka birine ne kinim, ne öfkem ne de başka düşüncem var. İnançlarımı sorgulamaya, pişmanlıklarımı onarmaya, kaybettiğim yolu bulmaya, içimdeki çocuğu bir şekilde yeşilliklerde koşturmaya çalışıyorum.
Artık aklımı ve ruhumu yormayacağım başka şeylerle..."
(alıntı 🍂)