Yemin ediyorum hayatımda kendim kadar dağınık birisi görmedim..
Bugün dışarıdan eve geldim, dinlendirici gözlük almıştım hadi dedim, organik cam flulaşmasın bezle silmeyeyim de deterjanla yıkayayım, onu yıkadım gittim balkonun taşına güneşe koydum..
Neyse mutfağa gittim geri döndüm bir baktım gözlük yerinde yok, ara tara evde gözlük yok,
Anka'
Bir uçurumun kıyısında oturuyorum,
Bacaklarımı uzatmış seyredalıyorum.
Önümde kocaman, sonu olmayan bir boşluk,
Kara delik misali beni çağırıyor.
Korkuyorum ama gözlerimi de ayıramıyorum.
Hipnotize etmiş beni.
Düşünüyorum,
Arkamda bıraktıklarımı;
Beni bırakanları,
Hayallerimi…
İliklerime kadar hissettiğim
Acımasız, sert bir rüzgar
#yusuf
Bir yaz güneşi gibiydi gözlerin,bir o kadar parlak bir o kadar acıtıyordu kalbimi.
Deşip geçtin kalbimi.
Çok mutlu ettin bir o kadarda üzdün, nasıl anlatacağımı bilmiyorum,ne diyeceğimi bilmiyorum,ne yapacağımı bilmiyorum,sen gittikten sonra derin bir yanlızlığa gömülüp soldu gitti betim benzim.
Aşkın Elinden
Avâre şimdi gönül aşkın elinden elinden.
Hâlim sızıyla doldu aşkın elinden elinden.
.......
Nasıl yaradır bu böyle kaşlarını saplandı bağra.
Betim benzim bak soldu aşkın elinden elinden
……..
✍🏻 
Edebiyatçı Şair
Şiir:✍️ #edebiyatcisairsiirleri .....
Betim benzim sararıp soluyor,
Adını bile anmıyorum.
Özdemir Asaf
Bakan yok bu gece, sen iyi bak yıldızlara
Yıldızlar uzak değil.
Kalbimin çarşısından geldim, betim benzim attı.
Ben hangi kavrama tutunsam,orda kan patladı
Kabuk attı.
Birlikte yürüdüm hangi marşı bana reva gördüysen.
Her defasında yeniden ayaklandım beni sen kaç kez gömdüysen.
Peki ya umutlar biterse?
Cevaplamadan hak ver
Ayaklarımızı birbirine değdiren zerafetin adı ''Makber!''
son kırk beş saniye. japon balığına dönüşmeden önce; banyomda fin ordusu, çamaşır makinesinde boğulanlar. italyanca öpüşmelerin ardı arkası kesilmiyor. iki dudak arası. iki kasık arasında ağlamaktan daha iyidir. dilimiz ve dinimiz dolaşmış. merdiven boşlukları boş kalmış. sanki hâlâ ölmemişiz. patatesleri kızartan fritöz, kan revan eden topuklular. cenazeme gelmeyenlerin listesi. çok ama çok kusurlu yaratılan insan ırkı. ölümsüzlüğünü ilan etmiş kâhinler. ve sana doğurduğum kelepir sevgiler. beni artık kundağımdan ayırma, betim benzim harlanmakta.
Özdemir Asaf'ın en sevdiğim şiiridir
Önce bir şeyler yitiriyorum, somut şeyler, Çakmak, tarak, kalem, çanta, saat, para gibi Önemsiz şeyler.
Alışkanlığım tükenmiyor
Biriktirmeyi sürdürüyorum gene,
Usanmıyorum.
Biçimler, renkler, şişeler eskiler.
Unuttuklarımı saymıyorum çünkü unutmuyorum.
Azala azala yitmekten
Bir de bütünlenmekten ötede
Hüzünlü bir gecikme içine dalıyorum
Yalnız
ilkel danslarını tamamlamış
adamların
kadınların
yüksekten çığırılan sunumlarında
kavalyesi kürsüsü elikanlıların
koltuğu birazda
mührü namusu olsa ne yazar ki
yalanın yazıcıları manşetlerde
Kalbimin çarşısından geldim betim benzim attı
Ben hangi kavrama tutunsam orda kan patladı kabuk attı
Yalın ve sessiz odalarda bir garibim benzim betim soluk,
Gecenin yalpalayan karanlığında ipin ucunda illegal düşlerim
Soylesene Hafiz ben kimin için böylesine yandım tükendim !
Ben becerikli bir adam degilim.
Elimden sevmek dışında seni ne gelir.
Yazarsam kendime yazarim
Senin bunda haberin mi olur.
Gelirsin geçersin yanımdan.
Söylemeye dilim utanir
Daha erken derim kendime
Söylesene bana aşkın zamani mi olur.
.
Sen yeni bir oğlanla tanışırsın muhabbetin ilerler.
Benim yüzümde bir yara içimde korku telaş.
Avucumun içinde çaresizlik.
Sıkarım Sıkarım öldüremem.
Allah'm canımı al derim kurtulamam.
Senin başındaki yazmanın oyası
Yüzümde ışıldar.
Yara geçer korku geçer
Sen de gittin mi yanımdan.
Betim benzim söner.
Kara bir adam ay gibi parlak kıza vuruldu.
.