Yine bir boşluk ve yine bir ben.. Fakat bu kez tutunduğum dal öyle sağlamdı ki ne içimdeki boşluk ne de bir başkası kolay kolay düşürebilirdi beni.
Acı buradaydı;korku, hüzün, gözyaşı, hıçkırıklar.. Hepsi buradaydı..Fakat artık ben de buradaydım. İçim kavrulsa, gözyaşları kirpiklerime yer edinse, bedenim hıçkırıklarla sarsılsa, soluğum boğazımda dev bir yumru oluşursa da ben buradaydım artık;kendi bedenimde, kendi ruhumda..