“İnsanın bu yaşa geldikten sonra bile gücünü ölçememesi, yeteneklerini tartamaması, zamanı öğrenmemesi, öğrenememesi, gülünecek bir şey değil mi? “ diye soruyor Bilge Karasu, Uzun sürmüş bir günün akşamı kitabında.
Ve devam ediyor:
Bu insanın en büyük üzüntüsü, başkalarının dertlerine, üzüntülerine ortak olmaktan, onların yardımına koşmaktan
Ebûbekir Sıddik (ra) şöyle demiştir:
"Müslüman olduğumdan beri Rabbime ibadet etmenin zevkine varmak için tam olarak doymadım ve yine müslüman olduğum günden beri Rabbime kavuşma arzu ile suyu tam kanarak içmedim. Çünkü çok yemekte az ibadet vardır. İnsan çok yediği zaman bedeni ağırlaşır ve göz kapakları kapanır. Azaları gevşer, o kendisini ne kadar zorlarsa zorlasın uyumaktan başka bir şeye gücü yetmez. Adeta atılmış bir leş gibidir."
Lokman Hekim oğluna şöyle demiştir:
"Oğlum! Uykuda ve yemekte ölçüyü kaçırma. Çünkü çok yiyip, çok uyuyanlar kıyamet gününde salih ameller hususunda iflas etmiş olarak geleceklerdir."
Resulullah(sav) şöyle buyurmuştur:
"Çok yiyip içerek kalbleri öldürmeyin. Çünkü çok sulandığı vakit bitkinin öldüğü gibi kalb de (çok yiyip içildiği vakit) ölür."
Salihlerden biri mideyi kalbin altında kaynayan ve buharı kalbi saran bir kazana benzetmiştir. Buharın çokluğu kalbi karartır ve hatta öldürür. Çok yemek anlayış ve bilgi azalmasına yol açar. Mide şişkinliği ise zekâ keskinliğini giderir.
Sayfa 26 - 27Kitabı okudu
28 ekim 1923: yarın cumhuriyet ilan edeceğiz! ve ertesi gün
ankara hükümeti meclisleri meclisin açıldığı 1920den 1922ye dek gerek ulusal gerekse uluslararası politik, toplumsal, idari konularda aynı anda birçok mücadele vermiş, 1923 yılına da aynı mücadeleci kimliği ile girmiştir.
1923 yılının başlarında lozanda itilaf devletleri ile ekonomik konularda anlaşamayan ankara hükümeti lozanda görüşmeleri
Gizemli Buzullar Kıtası Antarktika ve Patagonya'ya YolculukGülten Dayıoğlu · Altın Kitaplar · 200640 okunma
İnsan doğar. On-on beş yıl sonra dünyanın nasıl bir tezgah olduğunu ve doğumla ölüm arasında nasıl hapsedildiğini fark eder. Bu aslında bir histir, bilgi değil. Ve ilk tepkisini verir. Avazı çıktığı kadar bağırarak. Bu çığlık, bir kalabalığın içinde cüzdanını çaldırdığını fark eden kişinin çaresiz haykırışına benzer. Önce, aşağılayan ve umursamaz bakışlar atan kalabalık, sonra da aşırı gürültüye dayanamayıp, içlerinden birini, bağırıp çağıranla konuşmaya gönderir. O da gidip "Biz de çaldırdık cüzdanı, ne var? Senin gibi kıçımızı yırtıyor muyuz?" der. Böylesi bilimsel bir müdahele için, genelde diplomalı olanlar tercih edilir. Kalabalığın kayıtsızlığı karşısında yavaş yavaş sesi kesilen yaygaracı, gerçeği kabullenir ve çevresindeki boşluğu insanlarla doldurur. Buna, büyüme denir. Yetişkin olma. Tam olarak, yetişkin uysallığı.
