Türkiye'de Risale-i Nurların ve takipçilerinin inanç ve ibadet konusundaki sıkılıkları, mistik-sırri diyebileceğimiz anlayışları (konumuz itibariyle reforma kapalılıkları diyelim) ile ana kaynaklara ve dini hükümlere dair popüler bilimsellik ve rasyonel açıklama tutkuları, görsel tezahürleriyle ve söylemleriyle, pozitif bilimlerin eğitimine verdikleri hususi önlemle tetkike değer enteresan bir tablo ortaya çıkarmaktadır.