nasıl betimlemeli size onu!. konuşmayı bile bilmiyorum artık. yastayım, ağlıyorum, korkuyorum. biraz serinlik. tanrım, dilersen, yeter ki dile sen!.
Sayfa 93 - İmge Kitapevi 1. Baskı, Nisan 2015
Sabit bin Kays bin Şemmås ()'ı bulamadığında, "Sabit bin Kays neden ortalarda görünmüyor, hastalandı mı yoksa?" diye sormuş, Sad bin Muaz da "Sabit benim komşum, hastalandığına dair bir şey bilmiyorum" diye cevap verip evine gitmişti. Bir de duymuş ki Sabit evinde, kapısını kapamış ağlıyor. "Ne oldu sana?" diye sorunca, "Pek kötü bir şey oldu. Allah Teala buyuruyor ki: "Ey iman edenler! Seslerinizi peygamberin üstüne yükseltmeyin. Birbirinize bağırdığınız gibi peygambere yüksek sesle bağırmayın, yoksa siz farkına varmadan amelleriniz boşa gider' (Hucurât, 2). Ben de gür sesli bir adamım, dolayısıyla amellerimin boşa gitmesiyle cehennemlik olmaktan korkuyorum" diye karşılık verir. Bu olay üzerine Resúlullah () Sabiťe, "Sen onlardan değilsin. Bilakis sen hayırlı bir şekilde yaşayıp hayırlı bir şekilde öleceksin. Sen cennet ehlindensin" buyurmuştu.
Sayfa 28Kitabı okuyor
"o ne yaparsa veya ben ne yaparsam aynı şekilde karşılık veriyoruz birbirimize... acıyan yerimizden acıtıyoruz... hiç bıkmadan... pes etmeden... neye mal olacağını hesaplamadan... ve çoğu zaman farkına varmadan...
sevip sevmediğimizi bile bilmiyoruz bence... birbirimize güvenmiyoruz... kendimizi bırakamıyoruz... sahip olduklarımızdan
Sayfa 226 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Başlığını başkalarının belirlediği bir hayat...
Albayım,
Bazen hiç olmayacak bir şey oluyor. Hani serçe parmağını vurursun ya sehpanın kenarına. Yahut bir insan bir insanı katleder mesela. Herkes ama herkes, olanları normal karşılıyor Albayım. Hiç olmayacak bir şeyler oluyor. Olan şeylerin kararları hep başka lisanlardan türüyor Albayım. Sonra insan duruyor, görüyor, duyuyor, düşünüyor. Ben bu kararların neresindeyim Albayım? Bilmiyorum...Bilinmezlik beni ipin ucunda bir cambaz gibi hareket ettiriyor. Aşağı bakarsam, düşmekten korkuyorum Albayım. Gücümü yitirmekten, aklımı kaybetmekten korkuyorum Albayım. Albayım...
Gözlerim, yaşlarla dolu, yalnızlıkla yıkanmış bir deniz gibi. Yüreğim, kırık dökük, umutlarla çırpınan bir gemi gibi. Ruhum, yok olmak için adeta bana yalvarıyor. Beni saran karanlık bulutlar, içimi hüzünle dolduruyor, adeta boğuluyorum hissi veriyor.
Her şey sanki bir kabusun içinde gibi. İçimdeki çaresizlik, beni darmaduman ediyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Belki de en kötüsü, umursamaz biri olmaktan korkuyordum ama belki de en kötüsü, onlardan biri olmakti. Ne de olsa, o karanlık sulara bir daha batmamak için, ya kendim belirleyecektim sonumu, ya da onlar belirleyecekti.
Oysa ben, beni üzen insanlara benzemekten delice korkuyorum. İçimdeki bu çatışma, adeta beni parçalıyor. Kim olduğumu, nereye ait olduğumu bile bilmiyordum artık. Sadece bu hissiyatlarla boğuşuyor, her günü bir öncekinden daha zor geçiriyorum.
Belki de bu satırları yazmak, içimi biraz olsun rahatlatır diye umuyordum. Belki de bu kelimeler, beni saran karanlığı bir nebze olsun dağıtırdı. Ama içimdeki fırtına dinmiyordu. Belki de hiç dinmeyecek...
Eksik kalmaya çalıştım... Gerçekten
youtu.be/U_O3MRkFVZs?fea... evet giriş bu şekilde olsun istedim. Eğer açtıysanız milyon teşekkür sunarım, açmadıysanız, Universal'ın minnion singing introsu Ba ba baaa ba ba ba ba ba baaaa dın dınt! :
♤ Ben Elif, ikinci ismimi söylememe gerek var mı emin değilim, arkadaşlarımı eskiden bana iki ismimle hitap etmeleri için
Dilimin ucunda söylenmeyi bekleyen birçok
kelime var. konusmaya baslasam nereden
baslayacagimi bile bilmiyorum. sanki
düsüncelerimin arasinda kaybolmusum gibi,
kendime yine epey uzagim. yolunda giden seylerin
bir anda mahvolmasina alistim. bir seyleri
güzellestirmeye de çalismiyorum artik. çünkü
benim güzellestirmek için çabaladigim her sey
sonunda yine bir hiç oldu. bazi şeyler ağır geliyor
artik, ufak bir sorun bile epey yoruyor. ve her şey
bir bir anlamını yitiriyorken bir kösede oturup
olanlara seyirci kalmaktan öteye geçemiyorum.
İçimde biriktirdigim o kadar şey var ki anlatmaya
baslasam nereden baslayacagimi bile bilmiyorum.
sürekli aynı cümlelerin arasinda kayboluyor, bazen
cümlemin yarisinda yutkunup kendimi
anlatmaktan vazgeçiyorum. yanlış
anlaşılmalardan korkuyorum ama gariptir ki yanlış
anlasilan hep ben oluyorum. saatlerce sessiz bir
odada kalıp düsüncelerimin arasinda
kaybolmaktan artık nefret ediyorum. gün
boyunca herkese güzelliklerden bahsedip günün
sonunda kendimle baş basa kalinca gerçeklerle
yuzlesmekten artık kaçiyorum. çünkü o gerçekleri
kabulleneli çok oldu fakat hâlâ agir geliyor.
Ne kadar pürüzsüz diyor gömleğimi çıkarıp bir yandan parmaklannı usulca tenimde dolaştırırken.
Parmakları eteğimde gezinirken ağır ağır fermuarımı açıyor. Eteğim birazcık aşağı kayınca kalçalarımda ha
düştü ha düşecek bir şekilde sallanıyor. Muhteşem bir güzellik.
Sesindeki hayret sinirlerimi bozuyor ve korkunun soğuk elleri zevk dumanının
Sayfa 56
ne guzel kitap ismidir
Bir keresinde, "Bir şeyden korkuyorum, ama ne olduğunu bilmiyorum.” dedi. "Beni sürekli rahatsız ediyor. Bazen ne olduğunu bilmeye çok yaklaşıyorum, ama sonra tam görecekken, kayboluyor ve ben ne olduğunu düşünerek tek başıma kalakalıyorum."
Bunu sana neden yazdığımı bilmiyorum. Ama bu mektubu hiç okumayacağını biliyorum. Hayır korkma bu bir intihar mektubu değil. İntihar etmeyi düşünüyorum, hiç değilse şimdilik. Ama hayatın acımasızlığı karşısında kendimi intihar hayalleriyle avutuyorum işte. Biliyor musun birkaç kez gerçekten ciddi olarak düşünmüştüm intihar etmeyi. Ama cesaret
Sen Yokken Yandı Dünya
Kafkà'yi cok severim ben biliyorsun. Nereden bileceksin, yalan söyleme. Dönüsüm'ün bir sayfasinda sıkışmış kalmis olabilirim. Aynaya baksam ne görecegimi bilmiyorum, korkuyorum biraz. Ayakta durmAktan baska sansim yokmus. Ne garip. Sansim yok deyip ayaga mi dikileyim yani? Sana da „ölümden baska caren yok!" dediler mi? Beni diriltmek isteyenlerle seni öldürmek isteyenler ayni kisiler mi? Ben dirilmem, sen de ölme. Ölme. Cok zor olur. Sana da, bana da.
Yerine kimseyi koyamayacak olma sendromu bu. Zurnanin zirt dedigi kirmizi nokta. Gözgöze mi geldik biz demin bir dakika? Gözünün bebeginekurban oldugum!..