... İşgalci Siyonistlerin devletleşmelerine frsat verilirken Filistinlilerin devletleşmelerine fırsat verilmedi. Topraklarının doğuda kalan Batı Yaka ve Doğu Kudüs kısmı, İsrail'e bir tampon devlet vazifesi görmesi için ihanetle kurdurulmuş olan Ürdün'ün kontrolüne verilirken, Gazze bölgesi de yarı yarıya İngiliz sömürgesi olan Mısır krallığına teslim edildi. Bu iki devlet söz konusu iki bölgeyi kontrol ederken Filistinliler arasında işgalci Siyonistleri rahatsız edecek bir bağımsızlık hareketinin ortaya çıkmasını, çıksa da güçlenmesini engellemek için emperyalist güçlerin istekleri doğrultusunda
görev yaptılar.
"Sarkaçlı saatler, halılar, üniformalı uşaklar ne de güzel! Böyle bir ortam çok can sıkıcı olmalı ! Kulağıma hiç durmadan: Aç insanlar var ! Üşüyen insanlar var! Yoksullar var! Yoksullar var! diye fısıldayan şu gereksiz eşyalardan tek birine bile sahip olmak istemezdim.."
Sizde de kitap okurken şu oluyor mu? Aslında normal bir cümle okurken onu kitabın konusu ile birleştirip acaba bunu mu demek istiyor, şu mesajı mı vermek istiyor, aslında başka bir şey mi anlatmak istiyor diye beyniniz milyon tane fikir üretiyor mu? 😂 Belki de gerçekten yazdığı anlamı taşıyor fakat beynim olasılıklarla kaynayıp duruyor. Neyse ki bunu artık sadece kitaplarda yapıyorum. İnsanlar üzerinde denemeleri bıraktım. Çok yorucu oluyordu.
Bir katil söyleyince ciddiye alıyor insan
"Senin için öldürürüm ve öldürdüm de. Aynısını tekrar
yaparım, hem de her gün. Senin için içimi dışıma çıkarırım.
Senin için ölürüm. Senden yalnızca hoşlanmıyorum, Sloane ve sen de bunu biliyorsun.”
Kendini yüce bilmek, bütün halktan üstün saymak pek büyük bir ayıptır. Herkesi görüp de kendini görmemeyi gözbebeğinden öğrenmek gerek!
Bir şarkı ısmarlarsın kendine
iki kişilik biri sana biri içindekine
açılır müzik akar kemanın telinden tıngırtı sesi kabuğuna değer titrer bedenin
kulak işitir yıllar önceki hisleriyle
için bizim şarkı der aklın hangi biz ki deyip alaşağı eder tüm gerçekliğiyle
tam kapatacakken o ritim yankılanır tüm evrende
biz hiç beceremedik sevmeyi de terk etmeyi de.
Çok yakın arkadaşım olsun istiyorum. Böyle kendimleymişim gibi her şeyi ama her şeyi anlatabildiğim. Mümkünse aynı ülkede, aynı şehirde, aynı okulda olalım. Hatta mümkünse aynı fakültede olalım. Tarzlarımızda aynı olsun. Müzik zevkimiz, okuduğumuz kitaplar, izlediğimiz diziler de aynı olsun ki, tartışacak konumuz olsun hep. Doğum günlerimizi hep unutulmaz bi şekilde kutlayalım. Bir gün o bende kalsın, öbür gün ben onda kalayım. Birlikte oyunlar oynayalım, istanbulu gezelim, fotoğraflar çekilelim. Finallere beraber çalışalım.. Hastalandığımızda birbirimize bakalım. Anlayın işte.. Best friend istiyorumm ben..