Yaklaşık olarak 18. yüzyıl sonları ve 19. yüzyıl başlarından itibaren etkin olan tarih yazarlığı marifeti ile Müslümanlar ve özellikle Türkler bir bütün olarak tarihin dışına atılmışlardır. Batı Avrupa'da ortaya çıkan ve kısaca "Avrupa merkezci tarih kurgusu" olarak isimlendirilen bu söylem, 19. yüzyılın ortalarından itibaren bütün yer küreyi istila eden Batılı devletlerin oluşturduğu eğitim kurumları üzerinden küresel bir tesir elde etmiştir. Avrupa merkezcilik sadece mevcut durumda, hâlihazırda Batılıların yerkürede olup bitenin yegane faili/sorumlusu olması anlamına gelmemekte; insanlığın geçmişinin de, meşhur bir dünya tarihçisinin kitabına verdiği adında da açıkça dile getirdiği gibi, Batı'nın Yükselişi'nin (The Rise of the West) hikayesi olarak sunulması anlamına gelmektedir. Buna bağlı olarak "insanlığın hâlihazırında etkin olmayanların tarihte de sayılmayacağı” (Hegel) ilkesine bağlı olarak, hemen hemen yaşadıkları bütün topraklar Batılıların doğrudan veya dolaylı işgaline/tahakkümüne maruz kalmış olan Müslümanlar ve Türklerin tarihte de ihmal edilmesi anlamlı hale gelmiştir. Bunun neticesinde Müslümanlar ve özellikle Türkler, mümkün olduğu kadar "tarihsiz toplumlar" kategorisine indirgenirken; bunun tam olarak yapılmasının mümkün olamadığı bölge ve durumlarda, en azından ilim, sanat ve düşünce alanlarında dikkate değer bir varlık gösterememiş; dolayısı ile ilimsiz, sanatsız ve düşüncesiz bir şekilde varlığını sürdürmüş, yani hayatlarını bu boyutlarda eksik yaşamış toplumlar olarak ele alındılar.
Farkındalık dolu, kıymetli bir içerik
Sevgili 
Zeynep Birsin kaleminden, çok kıymetli bir içerik ile geldim.
Farklılıklar ve bu sebeple yaşanılan zor durumlar hiç gündemden düşmüyor değil mi? Zorbalık boyutuna ulaşan durumlar küçük yaştaki çocukların eğitim hayatını bile bitirecek noktaya gelebiliyor maalesef Konuya dair herkesin anlatacak bir hikâyesi vardır, eminim.
Kitabın baş karakteri Pupa böyle bir dönemde ve işin içinden nasıl çıkacağını bilemiyor. Zürafaise ona arkadaşlarının taktığı bir lakap ve çünkü boyu oldukça uzun. Ancak zürafa ne kadar sevimli ve akıllı bir hayvan olsa da Pupa bundan hiç memnun değil. Hem neden memnun olsun ki?
Pupa'nın bu mutsuz halini annesi fark edince ona bu durumun genetik olduğunu ve kendisinin de küçükken boyundan kaynaklı sorunlar yaşadığını anlatıyor. Ona yol göstererek bulduğu çözümlerden bahsediyor. Pupa'ya önce zor geliyor ama süreçte önce sakin kalmayı, sonra kendi ile barışmayı ve sonra da bu farklılığını pozitif yönde değerlendirmeyi öğreniyor.
Peki ne yapıyor?
Sonuç Pupa'yı mutlu ediyor mu?
Arkadaşlarının tepkisi ne oluyor?
Pupa, arkadaşları ile arasındaki buzları eritmey başarıyor mu?
Tüm bu soruların cevapları çok güzel resimlemeleri ile kitapta
Kitabın sonunda okuyucunun kendisini keşfetmesi için interaktif bir bölüm de var. Biliyorsunuz bu detayı çok severim
Şimdiden keyifli okumalar
