200
200. gün... Hayatımın en kötü 200 günü. Bunun böyle olması çok olağan dışı bir şey değil. Bana eğer bu ayrılıktan önce "ayrılık olursa nasıl olur" diye sorsaydılar, hemen hemen şu anki gibi bir durumu tarif ederdim. Yani beklenti dışı bir şey yok. Bu süreç ne kadar sürerse, bu günler de 201, 202... diye devam eder. Tabii ki de umut
Başörtülü Diktatörlerin Kur’an Karşıtı Çalışmaları
İslam düşmanları yıllardan beri İslam’a aile üzerinden saldırmışlardır. “İslam kadına değer vermiyor…” gibi söylemler maalesef ki bazı Müslümanlar üzerinde etkisi gösterdi.
Bir de 28 şubat süreci yaşadı ülkemiz. Müslümanlarının bir kısmı yıllardan beri içinden çıkamadığı bir aşağılık kompleksi yaşıyor. Sanki memleket kendilerininmiş gibi ağzı
GÖRÜCÜ
İşten eve geldiğimde oldukça yorgundum. Elbiselerimi değiştirip hemen odama çekilip uzanmak istiyordum.
--Anne! Ben geldim!
Mutfaktaydı. Sesimi duyunca ellerini havluya silerek yanıma geldi. Gülümsüyordu.
--Hoş geldin, aslan oğlum. Hay maşallah. Seni yaradana kurban olurum ben.
Şaşırmıştım. Ama hemen kendimi toparladım. Ne de olsa böyle bir
"Biliyorsun, bazı kültürlerde bir kadına kazak vermek, evlilik teklifi anlamına gelir."
"O kültürler, ortaokul öğrencilerinden ibaret olabilir mi?"
"Olabilir... Umarım bunu geri vermeyeceğimi biliyorsundur." "Muhtemelen senin için sürpriz olmayacak, ama bir sürü kazağım var, o yüzden sende kalabilir."
"Eh, o zaman hiçbir eğlencesi kalmaz ki?"
"Yani geri verecek misin?"
"Tabii ki hayır."
bayılıyorum atışmalarına <3Kitabı okudu
Sevgi Her Acının İlacıdır. (Küçük ve masum bir hikaye)
Bir çift gölge gördüm önce. Ya da ben öyle zannediyordum. Bu aralar gerçekle sanalı karıştırır olmuştum. Gecenin zifiri karanlığında sokak kedilerinin öncülüğünde bir yerlere gidiyordum. Korkuyor muydum? Evet! Hem de iliklerime kadar... İnsan şu yeryüzü dediğimiz can telaşasından ne beklerdi ki? Ne isterdi ki? Kimsenin vebali olmak istemiyordum
